امید کوکبی: در دادگاه بی صلاحیت و تحقیر آمیز شرکت نخواهم کرد

: امید کوکبی، دانشجوی نخبۀ ایرانی که ماههاست در بازداشت و بلاتکلیفی به برده و همچنان خود و خانواده اش تحت فشار نهادهای امنیتی قرار دارند، طی نامه ای به رئیس قوه قضائیه، ضمن شرح گوشه ای از آنچه در دوران بازجویی ها و روند دادگاهی شدن بر وی گذشته، از عدم حضور مجدد خود در دادگاه مربوطه، به دلیل "عدم صلاحیت" خبر داد. به گزارش جرس، این دانشجوی ممتاز محبوس در زندان اوین، در نامه خود به صادق لاریجانی، با اعتراض به برخوردهای زشت و تحقیرآمیز صورت گرفته با خود، ضمن بیان اینکه "دادگاه نه تنها بی طرف نبوده و صلاحیت رسیدگی به پرونده اینجانب را ندارد"، خاطرنشان می کند: "اكنون به عنوان عكس العمل طبیعی یك زندانی كه به حرمت و حقوق اولیه انسانی او توهین شده است اعلام می كنم كه بعد از این حاضر نیستم در این دادگاه حضور یافته و از خود دفاعی بكنم و اگر هم اجباراً مرا به دادگاه ببرند قطعاً سكوت كرده و دفاعی نخواهم كرد تا ایشان با فراغ بال به آنچه كه از قبل برای من تجویز كرده اند حكم دهد." متن نامه امید کوکبی که در اختیار جرس قرار گرفته، به شرح زیر است: ریاست محترم قوه قضائیه حضرت آیت اله صادق آملی لاریجانی سلامٌ علیكم اینجانب امید كوكبی فرزند نوبت، زندانی بند 350 زندان اوین دومین باری است كه برای شما نامه می نویسم و امروز كه این نامه را تحریر می کنم حدود 10ماه است بدون هر گونه دلیل و مدركی (و شاید در اثر یك سوء تفاهم) در بازداشت به سر می برم . پس از چند بار تفهیم اتهام متفاوت از جمله شركت در تجمعات غیر قانونی و اخلال در نظم و امنیت ، نهایتاً اتهاماتی واهی و بی اساس که روحم را آزرده كرده است با عنوان « ارتباط با دول متخاصم و كسب درآمد نامشروع » را به من تفهیم كردند كه یقیناً این اتهامات با توجه درخواستها و عملكرد مسئولین امر كاملاً منافات دارد و با هیچ منطق و عقل سلیمی همخوانی ندارد . چگونه می شود به كسی كه متهم به جاسوسی یا ارتباط با اجانب است اطمینان كرد و او را به محرمانه ترین و سرّی ترین بخش اسرار نظام دعوت كرده و از او درخواست همكاری نمود‌؟ دعوت های مكرر مسئولین امنیتی و اطلاعاتی و تحت فشار قرار دادن خانواده ام جهت متقاعد كردن من به همكاری و نشان دادن در باغ سبز و وعده حمایت های مختلف همچون آزادی و ادامه تحصیل در همان دانشگاه قبلی خودم (دانشگاه آستین تگزاس) برای كسی كه تاكنون هیچ فعالیتی خارج از دانشگاه و محافل علمی دنیا نداشته و با عالم سیاست بیگانه است چه معنا و مفهومی را تداعی می كند ؟ و در پشت این اتهام زنی ها و فشارها چه هدفی نهفته است‌ ؟ اگر چه من به عنوان یک ایرانی حاضر به همه گونه خدمت و جانفشانی برای کشورم هستم لیکن بنده همیشه این استدلال وپاسخ را به بازجویان و نمایندگان اعزامی از نهادهای مختلف داشته و دارم كه : امروز كه هیچ خطایی نكرده ام و هیچ اطلاعی از موضوعات و فعالیت های محرمانه نظام ندارم با من اینگونه رفتار می شود و تمام زندگی و خانواده ام را به واقع گروگان گرفته اند . در آینده اگر راضی به همكاری شوم و به سبب آن از این اطلاعات و اسرار مطلع شوم با من چه رفتاری خواهد شد ؟ و چه چیزی را برای حصول اطمینان و اعتمادشان از من به گروگان خواهند گرفت ؟ جناب آقای لاریجانی تنها گناه من این بوده و هست كه تحصیلاتم منحصر به فرد بوده و درایران كسی در این رشته تخصص و تحصیلات من را ندارد و از بد حادثه ظاهراً این تخصص شدیداً مورد نیاز واقع شده است . اما این مرقومه را جهت دفاع از بی گناهی خودم برای شمانمی نویسم و البته امیدی هم به شنیدن یا اهمیت دادن به آن ندارم ، زیرا نه تنها به نامه اول من « كه با سختی توانستم از زندان برای شما ارسال كنم » كوچكترین توجهی نکردید و از آن نامه هم سوء تعبیر شد و موجب تشدید فشارها بر من گردید ،بلكه دلیل نگارش این نامه، گلایه از مجموعه تحت امر شما و به خصوص دادگاه رسیدگی كننده به پرونده من است ،كه حتی از نمایش و تصویرگری یك دادرسی به ظاهر قانونی و بی طرفانه عاجز مانده و به وضوح و آشكارا به قوانین و مقررات و مصالح نظام و كشور بی اعتنایی کرده و بدتر از آن اینكه در جلسه دادگاه با عصبانیت اقدام به تحقیر و تهدید من كرده و با به كاربردن الفاظی كه اینجانب شرم دارم در این نامه به ذكر آنها بپردازم ، از من به اصرار می خواست كه مطابق خواسته وی اقرار به ارتباط با آمریكا و خیانت به كشورم كنم . ریاست محترم این دادگاه نه تنها بی طرف نبوده و صلاحیت رسیدگی به پرونده اینجانب را ندارد بلكه در یک نظام اسلامی و قائل به اخلاق و عدالت و مهرورزی ، این ویژگی های اخلاقی ، قطعاً صلاحیت هر قاضی ای را برای تصدی پست قضایی زایل كرده و شایستگی نشستن بر این مسند را سلب می کند . مگر دعوی و اتهام من شخصی و متوجه اوست كه اینگونه بر من پرخاش و توهین و تهدید می كند؟ قاضی ای که به متهم بدون هیچ دلیل موجهی توهین و تحقیر و پرخاش نماید دیگر بی طرف نیست و طبق قانون هم صلاحیت رسیدگی به پرونده را ندارد . لذا اكنون به عنوان عكس العمل طبیعی یك زندانی كه به حرمت و حقوق اولیه انسانی او توهین شده است اعلام می كنم كه بعد از این حاضر نیستم در این دادگاه حضور یافته و از خود دفاعی بكنم واگرهم اجباراً مرا به دادگاه ببرند قطعاً سكوت كرده و دفاعی نخواهم كرد تا ایشان با فراغ بال به آنچه كه از قبل برای من تجویز كرده اند حكم دهد هر چند كه ممكن است این موضوع موجب طولانی تر كردن عمدی زمان رسیدگی به پرونده من شده ( كه خود نوعی مجازات فرد پیش از محاكمه است ) و نیزهمچنان كه در این مدت به بسیاری از مواد قانونی ( از جمله رسیدگی به اعتراض من به قرار بازداشت و یا عدم تمدید قرار بازداشت پس از گذشت یك ماه و یا حق ملاقات با وكیل ) عمل نشده و تا امروز اجازه ملاقات با وكیل را به بنده نداده اند ( و معلوم نیست كه وكلای محترم چگونه می خواهند در دادگاه از من دفاع كنند. ) و یا ممكن است این نامه تظلم خواهی من موجب شود باز هم بر من غضب کرده و بیشتر سخت گیری کنند. بنابراین از محضر آن مقام محترم تقاضا دارم به این حداقل انتظار من كه جزء حقوق اولیه یك زندانی است توجه كرده و با واگذاری امر رسیدگی به پرونده به شعبه ای دیگرشرایط را برای برگزاری یك دادگاه موجه و بی طرف و با رعایت اصول اخلاقی و حقوق شهروندی فراهم فرمایند. امید كوكبی 2/9/1390 زندان اوین بند