Thursday, 28 February 2013
Tuesday, 26 February 2013
دبیرکل سابق حزب الله لبنان:"جهنم در انتظار کشته شدگان این حزب در سوریه است"
Former
General secretary of Hezbollah Terrorist organization of Lebanon: Those
Hezbollah members who are been killed in Syria, will end up in HELL
شیخ صبحی الطفیلی دبیر کل سابق حزب الله لبنان در گفت و گو با تلویزیون لبنانی " ام تی وی" اعلام کرد افراد این حزب که در سوریه کشته می شوند "شهید" به شمار نمی آیند و به گفته وی "جهنم" خواهند رفت.
به گزارش العربیه الطفیلی در این گفت و گو همچنین خواستار یاری رساندن به مردم مظلوم سوریه شد.
وی با اشاره به دخالت نیروهای حزب الله لبنان در سوریه گفت:" هر آنچه که در سوریه رخ می دهد، حمایت از رژیم دمشق و جنایت های آن است در حالی که این رژیم هیچگاه اسرائیل را بمباران نکرده است."
الطفیلی تاکید کرد :" شیعیان در سوریه نیاز به یاری هیچکس ندارند و در حقیقت ما بودیم که برای آنها مشکل آفریدیم."
وی تاکید کرد که مسئولیت قتل شیعیان در سوریه بر عهده حزب الله لبنان است. به گفته الطفیلی :" حضرت زینب نیازی به حمایت ندارد چرا که مرقد او نزد سنی ها نیز محبوب است."
الطفیلی در عین حال تاکید کرد که بیشترین استفاده را از درگیری های پیش آمده در سوریه اسرائیل می برد، چرا که به گفته وی این رژیم به دنبال شکست دو طرف درگیر در سوریه است.
وی بیان داشت :" در زمان مناسب از ستمدیدگان و کودکان سوری حمایت خواهم کرد و تلاش خود را برای جلوگیری از فتنه مذهبی میان شیعیان و سنی ها بکار خواهم بست.
شیخ صبحی الطفیلی دبیر کل سابق حزب الله لبنان در گفت و گو با تلویزیون لبنانی " ام تی وی" اعلام کرد افراد این حزب که در سوریه کشته می شوند "شهید" به شمار نمی آیند و به گفته وی "جهنم" خواهند رفت.
به گزارش العربیه الطفیلی در این گفت و گو همچنین خواستار یاری رساندن به مردم مظلوم سوریه شد.
وی با اشاره به دخالت نیروهای حزب الله لبنان در سوریه گفت:" هر آنچه که در سوریه رخ می دهد، حمایت از رژیم دمشق و جنایت های آن است در حالی که این رژیم هیچگاه اسرائیل را بمباران نکرده است."
الطفیلی تاکید کرد :" شیعیان در سوریه نیاز به یاری هیچکس ندارند و در حقیقت ما بودیم که برای آنها مشکل آفریدیم."
وی تاکید کرد که مسئولیت قتل شیعیان در سوریه بر عهده حزب الله لبنان است. به گفته الطفیلی :" حضرت زینب نیازی به حمایت ندارد چرا که مرقد او نزد سنی ها نیز محبوب است."
الطفیلی در عین حال تاکید کرد که بیشترین استفاده را از درگیری های پیش آمده در سوریه اسرائیل می برد، چرا که به گفته وی این رژیم به دنبال شکست دو طرف درگیر در سوریه است.
وی بیان داشت :" در زمان مناسب از ستمدیدگان و کودکان سوری حمایت خواهم کرد و تلاش خود را برای جلوگیری از فتنه مذهبی میان شیعیان و سنی ها بکار خواهم بست.
تاج زاده: هتاک‌ترین رسانه‌ها و بد‌دهان‌ترین مداحان، نزدیک‌ترین‌ها به رهبر هستند
به گزارش نوروز این زندانی سیاسی در یادداشت خود با اشاره به این نکته که هتاک ترین عناصر و رسانه ها در بین نیروهای مسلمان نزدیک ترین آن ها به رهبری هستند، از اینکه بالاخره رهبر جمهوری اسلامی برای نخستین بار نسبت به اقدامات غیرقانونی و غیراخلاقی گروه خوارج مسلک انصار حزب الله واکنش نشان داد استقبال کرده است.
عضو شورای مرکزی جبهه مشارکت ایران اسلامی با ذکر مثالهایی از نزدیکان رهبری که به هتاکی و بی اخلاقی شهره هستند آورده است:” اگر رهبری واقعاً با بداخلاقی و ایراد اتهامات اثبات نشده به شخصیت های حقیقی و حقوقی مخالف است، باید علناً همگان را و بویژه منسوبان و منتسبان خود را نهی کند نه آن که هرکس به بیت نزدیک تر باشد، بددهان تر و گستاخ تر بوده و اجازه داشته باشد که در مصونیت کامل و بی هراس از پاسخ گویی بدترین تهمت ها را به منتقدین وارد کند.”
تاجزاده با استقبال از بحث رسیدگی به مفاسد اقتصادی خواهان رسیدگی سریعتر به پرونده مرتضوی و فاضل لاریجانی و اتهامات مالی محمدرضا رحیمی و جواد لاریجانی و دیگر منسوبان حکومتی شده تا معلوم شود این مبارزه با فساد، همگان را در برمی گیرد و گزینشی عمل نمی شود.
Monday, 25 February 2013
Iran: Suppressive “Public Security Plan” is launched
The
Iranian regime have began to implement the infamous “Public Security
Plan,” the deputy chief of the State Security Forces in Central
Province has announced.
Iraj Kakavand whose remarks were reported by state-run Media on Saturday (Feb 23) said: "In line with developing the security towards the end of the year (Iranian year ends on March 20).
“The Public Security Plan will be carried out in all cities over the country,” he added.
“The Public Security Plan” which is used by the regime to suppress people, was initially launched in April 2007. The police arrested dozens of people on the pretext of being “thugs” to increase public security.
The people arrested were sometimes beaten on camera in front of neighborhood inhabitants, or forced to wear hanging watering cans used for lavatory ablutions around their necks to humiliate them.
In one case the arrested people included a young Iranian who was previously arrested during Iran student demonstrations and had no criminal record.
— Iraj Kakavand whose remarks were reported by state-run Media on Saturday (Feb 23) said: "In line with developing the security towards the end of the year (Iranian year ends on March 20).
“The Public Security Plan will be carried out in all cities over the country,” he added.
“The Public Security Plan” which is used by the regime to suppress people, was initially launched in April 2007. The police arrested dozens of people on the pretext of being “thugs” to increase public security.
The people arrested were sometimes beaten on camera in front of neighborhood inhabitants, or forced to wear hanging watering cans used for lavatory ablutions around their necks to humiliate them.
In one case the arrested people included a young Iranian who was previously arrested during Iran student demonstrations and had no criminal record.
نامه دردمندانه محمدحسن پورسیفی از زندان اوین به کودکی که هرگز زاده نشد
محمدحسن
یوسف پورسیفی، از پرسنل سابق صدا و سیما که این روزها حکم ۵ سال و نیم حبس
خود را در زندان اوین می گذراند در اسفند ماه ۸۸ به همراه گروهی از فعالان
حقوق بشر توسط اطلاعات سپاه بازداشت و پس از چند روز به دلیل موقعیت شغلی
اش آزاد شد. وی مجددا تیرماه سال گذشته مجددا بازداشت پس از یک هفته
بازداشت دربند ۲الف سپاه و دو هفته دربند ۳۵۰ زندان اوین به قید وثیقه آزاد شده بود که تابستان سال جاری برای تحمل مجازات خود به زندان رفت.
حکم سنگین این فعال حقوق بشر به اتهام اجتماع و تبانی و تبلیغ علیه نظام از سوی شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی صلواتی صادر شد که یوسف پور در اعتراض به روند پرونده سازی برای فعالان مدنی و روند دادرسی پرونده خود به حکم صادره اعتراض نکرد. این زندانی سیاسی از پرسنل بخش رادیوی سازمان صدا و سیما بود که پس از حوادث انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۸ برای نشان دادن مخالفت خود به عملکرد مدیران صدا و سیما و در همبستگی با معترضین از ادامه همکاری با این سازمان خودداری کرده در یک شرکت خصوصی مشغول به کار شد. این فعال حقوق بشر دارای مدرک دکترا در رشته فلسفه است.
متن کامل نامه وی که در اختیار کلمه قرار گرفته به شرح زیر است:
کودکم!
امروز سالگرد به دنیا نیامدن توست. روزی که تصمیم گرفتی بعد از سه ماه انتظار من و مادرت به دنیا نیایی. هر پدر ومادری از به دنیا نیامدن فرزندان ناراحت می‌شوند، اما حالا که زمان از این واقعه عبور کرده، من و رویا از بدنیا نیامدنت خوشحالیم.
طفلکم!
یقین دارم اگر به دنیا آمده بودی، من ومادرت وقتی به چهره معصومانه‌ات نگاه می‌کردیم، بغضمان می‌گرفت بابت تمام نگرانی‌ها و دلواپسی‌ها برای آینده‌ات. اینکه چگونه در سیستم ناقص آموزش و پرورش که هر سال یک ساز می‌زنه، می‌خواهی تحصیل کنی. تو به دنیا نیامدی، چون نمی‌خواستی در حسرت آرزوهای کوچکت باشی. چه لذت بخش است دنیای کودکی، با یک دوچرخه سواری، یک مسافرت، یا یک پارک رفتن دلت خوش می‌شود. کودک که باشی دنیا برایت رنگی دیگر دارد. تو به دنیا نیامدی تا اضطراب پشت کنکوری‌ها را تجربه نکنی، تا دانشجوی ستاره دار نشوی. تو به دنیا نیامدی عزیزکم!
دوشنبه هفته گذشته در سالن ملاقات کابینی، حمید، پسر عبدالله مومنی را دیدم که ترم اول پزشکی است. می‌دانم که نبود پدرش را احساس می‌کند. می‌دانم که چقدر دوست داشت پدرش در جشن ورودی‌های دانشگاه که همه خانواده‌ها حضور دارند، باشد. «بهاره خرم» دختر «امیر» این هفته سولیست پیانو (تکنواز) بود. او پدرش را در جمع تماشاگران ندید، اما دلش می‌خواست پدرش باشد. «امیر خرم» در زندان است.
نازنینم!
اگر تو به دنیا می‌آمدی، در آینده حتما یک فعال حقوق بشر می‌شدی، تو به دنیا نیامدی تا نکند در اعتراضات خیابانی با گلوله‌ای چون ندا و سهراب خونت برکف خیابان پهن گردد، یا دستگیرت کنند و من و مادرت نگرانت شویم. تا نکند به دست پلیس امنیت بیافتی و زیر شکنجه وبازجویی دوام نیاوری.
ای وای… کودکم… نکند وبلاگ نویس شوی و انتقاد کنی و زیر دست لباس شخصی‌های چماق به دست در اعتراضات سر ودستت بشکند. نکند در انفرادی کلیه‌ات از کار بیافتد. نکند چشم بر چشم، دست بند بر دست و پاپند بر پا، سر را در کاسه توالت پر از ادرار و مدفوع فرو کنند. نکند بازجویت رکیک‌ترین ناسزا‌ها را نثارت کند و به تو بد و بیراه بگوید. نکند تحقیرت کند، سیلی به صورتت بزند، و برای اعتراف گرفتن، از پا آویزانت کنند. نکند دستبندت را قپانی بزنند.
عزیزکم! نکند بازجویت با تسمهٔ کولر به جانت بیافتند و آنقدر بر کف پایت بزند تا از هوش بروی!
نکند زیر شکنجه و یا بازجویی اعتراف کنی به کارهای ناکرده. نکند قبول کنی به خاطر آزادی، چند لحظه جلوی دوربین، اعتراف تلویزیونی کنی! نکند دروغ بگویی به خاطر آنکه خودت را برهانی. نکند بترسی از اینکه تهدیدت کنند که همهٔ خانواده‌ات را دستگیر می‌کنند. خصوصا اگر متاهل باشی، همسرت را.
فرزندم! خوشحالم که به دنیا نیامدی، تا اگر دستگیر شدی، پرونده‌ات در دادگاه غیر قانونی انقلاب به دست مرتضوی‌ها، صلواتی‌ها، مقیسه‌ها و پیرعباس‌ها نیفتد. ایمان دارم اگر به دنیا می‌آمدی آنچه امروز به نام دین ترویج می‌کنند و قرائتی استبدادی از دین است را هرگز نمی‌پذیرفتی.
کودکم! حاکمان دینی، توسط رسانه‌های کذابشان با اعمالی غیر اخلاقی، و دست‌های آلوده به خونشان، بخاطر بی‌کفایتیشان و موجه جلوه دادن اعمالشان، این روزها به هرکاری که انجام می‌دهند، برچسب دین می‌زنند. آمار دزدی، فساد، قتل وجنایت روز به روز بالا‌تر می‌رود، کاش می‌دانستی که سن فحشاء دختران تهران به خاطر نیاز مالی به ۱۳ سالگی رسیده است. کاش می‌دانستی که رقم اختلاس در کشورمان بیش از سه هزار میلیارد است و این رقم هر روز بالا‌تر می‌رود. از مسببین اصلی آن خبری نیست، یا به خارج از کشور فرار کرده‌اند، یا در بدنه سیستم حکومتی آزادانه و با سمت‌های بالای دولتی مشغول کار هستند.
کاش بودی و برایت آمار زندانیان دیه و مهریه را می‌گفتم، یا زندگی کارمندی را که اقساط بانکی همه معوق شده وهمه بدهکارند. کاش می‌دانستی کودکان گل فروش وفال فروشی هستند که به لقمه نانی قانع‌اند. یقین دارم اگر به دنیا می‌آمدی، مانند مادرت هنرمند می‌شدی، من به تو اجازه نمی‌دادم در رشته فیزیک اتمی تحصیل کنی، چون امید کوکبی با من در زندان است. نمی‌گذاشتم خلبان شوی چون کاپیتان ملکی زندانی است. حق نداشتی ژرونالیست شوی چون قادری و عابدینی و داوری و سرجویی و روشن را وقت هواخوری در حیاط ۳۵۰می بینم. تو نباید نویسنده، شاعر و پژوهشگر می‌شدی، چون پدرام و مدنی و رجایی و بادکوبه‌ای و قهرمانپور هستند. تو اگر به دنیا می‌آمدی، نباید وکیل می‌شدی، چون سلطانی و سیف‌زاده و اسلامی و زید آبادی و یدالهی و نسرین ستوده و نرگس محمدی دور از علی و کیانا زندانی هستند.
کودکم! تو اگر به دنیا می‌آمدی، خیلی سال بعد، با اسامی محققی، میردامادی، رونقی، بهاور، بهشتی، هادوی، عرب سرخی، دلیر ثانی، صابر، مرادی، محبوبه کرمی، شیوا نظر آهاری و قدیانی‌ها در درس تاریخ آشنا می‌شدی و می‌فهمیدی آنها که بودند وچه کردند. برایت از افراد بی‌نام و نشانی می‌گفتم که انفرادی‌ها و شکنجه گاه‌های اوین، آنها را بلعید. آنها که عدالت، برابری و آزادی را فریاد می‌زدند. برایت می‌گفتم که بر سر دراویش نعمت آلهی گنابادی، بهاییان و نوکیشان مسیحی چه آمد.
کودکی که هرگز زاده نشدی!
اگر چه تو نیستی، اما من و مادرت، به جای تو، امروز فرزندان دیگری برگزیدیم: روزبه و حمید و طناز و پریناز و امیررضا و امیرعلی و غزل غزاله و… و تنها آرزوی من و مادرت، بودنت در کنار یکدیگر است. از اینکه در مملکتی به دنیا نیامدی که مملو از بی‌عدالتی، دروغ، استبداد، تبعیض و دیکتاتوری است، خوشحالم.
کودکم!
این نامه را برای تو و برای رویا نوشتم. برای رویا به پاس قدر دانی از درد و رنجی که به خاطر به دنیا نیامدنت کشید.
… به خاطر کودکی که هرگز زاده نشد.
محمدحسن یوسف‌پورسیفی
بهمن ماه ۱۳۹۱
بند ۳۵۰زندان اوین
حکم سنگین این فعال حقوق بشر به اتهام اجتماع و تبانی و تبلیغ علیه نظام از سوی شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی صلواتی صادر شد که یوسف پور در اعتراض به روند پرونده سازی برای فعالان مدنی و روند دادرسی پرونده خود به حکم صادره اعتراض نکرد. این زندانی سیاسی از پرسنل بخش رادیوی سازمان صدا و سیما بود که پس از حوادث انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۸ برای نشان دادن مخالفت خود به عملکرد مدیران صدا و سیما و در همبستگی با معترضین از ادامه همکاری با این سازمان خودداری کرده در یک شرکت خصوصی مشغول به کار شد. این فعال حقوق بشر دارای مدرک دکترا در رشته فلسفه است.
متن کامل نامه وی که در اختیار کلمه قرار گرفته به شرح زیر است:
کودکم!
امروز سالگرد به دنیا نیامدن توست. روزی که تصمیم گرفتی بعد از سه ماه انتظار من و مادرت به دنیا نیایی. هر پدر ومادری از به دنیا نیامدن فرزندان ناراحت می‌شوند، اما حالا که زمان از این واقعه عبور کرده، من و رویا از بدنیا نیامدنت خوشحالیم.
طفلکم!
یقین دارم اگر به دنیا آمده بودی، من ومادرت وقتی به چهره معصومانه‌ات نگاه می‌کردیم، بغضمان می‌گرفت بابت تمام نگرانی‌ها و دلواپسی‌ها برای آینده‌ات. اینکه چگونه در سیستم ناقص آموزش و پرورش که هر سال یک ساز می‌زنه، می‌خواهی تحصیل کنی. تو به دنیا نیامدی، چون نمی‌خواستی در حسرت آرزوهای کوچکت باشی. چه لذت بخش است دنیای کودکی، با یک دوچرخه سواری، یک مسافرت، یا یک پارک رفتن دلت خوش می‌شود. کودک که باشی دنیا برایت رنگی دیگر دارد. تو به دنیا نیامدی تا اضطراب پشت کنکوری‌ها را تجربه نکنی، تا دانشجوی ستاره دار نشوی. تو به دنیا نیامدی عزیزکم!
دوشنبه هفته گذشته در سالن ملاقات کابینی، حمید، پسر عبدالله مومنی را دیدم که ترم اول پزشکی است. می‌دانم که نبود پدرش را احساس می‌کند. می‌دانم که چقدر دوست داشت پدرش در جشن ورودی‌های دانشگاه که همه خانواده‌ها حضور دارند، باشد. «بهاره خرم» دختر «امیر» این هفته سولیست پیانو (تکنواز) بود. او پدرش را در جمع تماشاگران ندید، اما دلش می‌خواست پدرش باشد. «امیر خرم» در زندان است.
نازنینم!
اگر تو به دنیا می‌آمدی، در آینده حتما یک فعال حقوق بشر می‌شدی، تو به دنیا نیامدی تا نکند در اعتراضات خیابانی با گلوله‌ای چون ندا و سهراب خونت برکف خیابان پهن گردد، یا دستگیرت کنند و من و مادرت نگرانت شویم. تا نکند به دست پلیس امنیت بیافتی و زیر شکنجه وبازجویی دوام نیاوری.
ای وای… کودکم… نکند وبلاگ نویس شوی و انتقاد کنی و زیر دست لباس شخصی‌های چماق به دست در اعتراضات سر ودستت بشکند. نکند در انفرادی کلیه‌ات از کار بیافتد. نکند چشم بر چشم، دست بند بر دست و پاپند بر پا، سر را در کاسه توالت پر از ادرار و مدفوع فرو کنند. نکند بازجویت رکیک‌ترین ناسزا‌ها را نثارت کند و به تو بد و بیراه بگوید. نکند تحقیرت کند، سیلی به صورتت بزند، و برای اعتراف گرفتن، از پا آویزانت کنند. نکند دستبندت را قپانی بزنند.
عزیزکم! نکند بازجویت با تسمهٔ کولر به جانت بیافتند و آنقدر بر کف پایت بزند تا از هوش بروی!
نکند زیر شکنجه و یا بازجویی اعتراف کنی به کارهای ناکرده. نکند قبول کنی به خاطر آزادی، چند لحظه جلوی دوربین، اعتراف تلویزیونی کنی! نکند دروغ بگویی به خاطر آنکه خودت را برهانی. نکند بترسی از اینکه تهدیدت کنند که همهٔ خانواده‌ات را دستگیر می‌کنند. خصوصا اگر متاهل باشی، همسرت را.
فرزندم! خوشحالم که به دنیا نیامدی، تا اگر دستگیر شدی، پرونده‌ات در دادگاه غیر قانونی انقلاب به دست مرتضوی‌ها، صلواتی‌ها، مقیسه‌ها و پیرعباس‌ها نیفتد. ایمان دارم اگر به دنیا می‌آمدی آنچه امروز به نام دین ترویج می‌کنند و قرائتی استبدادی از دین است را هرگز نمی‌پذیرفتی.
کودکم! حاکمان دینی، توسط رسانه‌های کذابشان با اعمالی غیر اخلاقی، و دست‌های آلوده به خونشان، بخاطر بی‌کفایتیشان و موجه جلوه دادن اعمالشان، این روزها به هرکاری که انجام می‌دهند، برچسب دین می‌زنند. آمار دزدی، فساد، قتل وجنایت روز به روز بالا‌تر می‌رود، کاش می‌دانستی که سن فحشاء دختران تهران به خاطر نیاز مالی به ۱۳ سالگی رسیده است. کاش می‌دانستی که رقم اختلاس در کشورمان بیش از سه هزار میلیارد است و این رقم هر روز بالا‌تر می‌رود. از مسببین اصلی آن خبری نیست، یا به خارج از کشور فرار کرده‌اند، یا در بدنه سیستم حکومتی آزادانه و با سمت‌های بالای دولتی مشغول کار هستند.
کاش بودی و برایت آمار زندانیان دیه و مهریه را می‌گفتم، یا زندگی کارمندی را که اقساط بانکی همه معوق شده وهمه بدهکارند. کاش می‌دانستی کودکان گل فروش وفال فروشی هستند که به لقمه نانی قانع‌اند. یقین دارم اگر به دنیا می‌آمدی، مانند مادرت هنرمند می‌شدی، من به تو اجازه نمی‌دادم در رشته فیزیک اتمی تحصیل کنی، چون امید کوکبی با من در زندان است. نمی‌گذاشتم خلبان شوی چون کاپیتان ملکی زندانی است. حق نداشتی ژرونالیست شوی چون قادری و عابدینی و داوری و سرجویی و روشن را وقت هواخوری در حیاط ۳۵۰می بینم. تو نباید نویسنده، شاعر و پژوهشگر می‌شدی، چون پدرام و مدنی و رجایی و بادکوبه‌ای و قهرمانپور هستند. تو اگر به دنیا می‌آمدی، نباید وکیل می‌شدی، چون سلطانی و سیف‌زاده و اسلامی و زید آبادی و یدالهی و نسرین ستوده و نرگس محمدی دور از علی و کیانا زندانی هستند.
کودکم! تو اگر به دنیا می‌آمدی، خیلی سال بعد، با اسامی محققی، میردامادی، رونقی، بهاور، بهشتی، هادوی، عرب سرخی، دلیر ثانی، صابر، مرادی، محبوبه کرمی، شیوا نظر آهاری و قدیانی‌ها در درس تاریخ آشنا می‌شدی و می‌فهمیدی آنها که بودند وچه کردند. برایت از افراد بی‌نام و نشانی می‌گفتم که انفرادی‌ها و شکنجه گاه‌های اوین، آنها را بلعید. آنها که عدالت، برابری و آزادی را فریاد می‌زدند. برایت می‌گفتم که بر سر دراویش نعمت آلهی گنابادی، بهاییان و نوکیشان مسیحی چه آمد.
کودکی که هرگز زاده نشدی!
اگر چه تو نیستی، اما من و مادرت، به جای تو، امروز فرزندان دیگری برگزیدیم: روزبه و حمید و طناز و پریناز و امیررضا و امیرعلی و غزل غزاله و… و تنها آرزوی من و مادرت، بودنت در کنار یکدیگر است. از اینکه در مملکتی به دنیا نیامدی که مملو از بی‌عدالتی، دروغ، استبداد، تبعیض و دیکتاتوری است، خوشحالم.
کودکم!
این نامه را برای تو و برای رویا نوشتم. برای رویا به پاس قدر دانی از درد و رنجی که به خاطر به دنیا نیامدنت کشید.
… به خاطر کودکی که هرگز زاده نشد.
محمدحسن یوسف‌پورسیفی
بهمن ماه ۱۳۹۱
بند ۳۵۰زندان اوین
Saturday, 23 February 2013
یورش گسترده و همزمان به تعدادی از خانواده های زندانیان سیاسی دهه ۶۰ و دستگیری تعدادی از آنها Massive attack at the families of former political prisoners from 1980s and arrest of several family members in Tehran, by the Iranian regime
روز دوشنبه ۳۰ بهمن ماه حوالی ساعت ۰۶:۳۰ صبح انبوهی از ماموران وزارت اطلاعات ولی فقیه به منزل خانواده یزادان نژاد از زندانی سیاسی دهه ۶۰ یورش بردند و خانم اکرم السادات سنجری ۵۵ ساله که از زندانیان سیاسی دهه ۶۰ می باشد و ۳ نفر از برادران ایشون به نام های ابراهیم،حسین و حسن سنجری در اوایل دهه ۶۰ بدستور خمینی اعدام شدند را دستگیر نمودند. خانم سنجری از بیماری حاد یابت رنج می برد و تحت مراقبتهای پزشکی قرار داشت.
در یورش وحشیانه به درون منزل خانواده آقای یزدان نژاد بیش از ۹ نفر از مامورین وزارت اطلاعات شرکت داشتند. آنها علاوه بر بازرسی و تخریب اموال شخصی این خانواده مقداری زیادی از اموال شخصی آنها را جمع آوری و با خود بردند. از جمله مواردی که مامورین ولی فقیه با خود بردند عبارتند از: دفترچه شخصی تلفن، هارد کامپیوتر،کارتهای عابر بانک، شناسنامه ، کارت ملی ، سی دی ، کتاب و موارد متعدد دیگر
فرزند ایشان میلاد یزدان نژاد ۱۷ ساله که مشغول تحصیلات پیش دانشگاهی بود را هم دستگیر نمودند.آنها به سلولهای انفرادی بند ۲۰۹ شکنجه گاه وزارت اطلاعات در اوین منتقل شدند، در حال حاضر فرزند دیگر این خانواده به نام میثاق یزدان نژاد که توسط قاضی مرگ صلواتی به ۱۴ سال زندان محکوم شده است در زندان مخوف گوهردشت کرج زندانی است.
همزمان با یورش به منزل یزدان نژاد مامورین وزارت اطلاعات ولی فقیه حداقل به ۲ خانواده دیگر یورش بردند و آنها را دستگیر نمودند که عبارتند از:خانم دینا کریمی ۵۰ ساله همراه با همراه فرزندش حنیف عطارزاده ۱۸ ساله و عاصف رضائیان ۱۸ ساله می باشند.
تمامی دستگیر شدگاه به سلولهای انفرادی بند ۲۰۹ وزارت اطلاعات منتقل شدند،بازجویان ولی فقیه برای گرفتن اعترافات دروغین و پرونده سازی، زندانیان سیاسی بی دفاع را تحت وحشیانه ترین شکنجه های جسمی و روحی قرار می دهند.
یکی از مسئولین و سربازجویانی که فرماندهی دستگیریهای را به عهده داشت شکنجه گر و جنایتکار علیه بشریت آخوندی با نام مستعارعلوی می باشد.
رژیم ولی فقیه آخوند علی خامنه ای علاوه بر اعدام های گروهی و در ملا عام، رو به یورش آوردن به منازل مردم بی دفاع و بخصوص زندانیان سیاسی دهه ۶۰ آورده است تا از این طریق جامعه ای را که در آستانه انفجار عمومی است مرعوب نماید .
فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران، یورشهای وحشیانه گستوده و کور به منظور ایجاد فضای رعب و وحشت را محکوم می کندو از کمیسر عالی حقوق بشر و گزارشگر ویژه خواستار ار جاع پرونده جنایت علیه بشریت رژیم ولی فقیه آخوند علی خامنه ای به مراجع بین المللی قضایی است.
فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران
۵ اسفند ۹۱ برابر با ۲۳ فوریه ۲۰۱۳
گزارش فوق به سازمانهای زیر ارسال گردید
کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد
گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل متحد
سازمان عفو بین الملل
Thursday, 21 February 2013
U.S. Calls For Release Of Iranian Opposition Leaders
The State Department noted Mir Hossein Musavi and Mehdi Karrubi have not been charged with any crimes since being detained in 2011.
Musavi's wife, Zahra Rahnavard, a women's rights activist, is also under house arrest.
Musavi and Karrubi ran in Iran's 2009 presidential election.
President Mahmud Ahmadinejad was declared the winner of the election amid opposition claims the vote was rigged, sparking street protests.
The State Department also expressed concern over the ongoing bans on political parties and imprisonment of political leaders ahead of Iran's presidential elections in June.
The State Department statement comes after the EU also called for the immediate release of Musavi and Karrubi.
Tehran Upgrading Nuclear Enrichment Site -- IAEA Report
Tehran says it needs refined uranium to fuel nuclear power plants. Western powers fear it is seeking to produce material for nuclear weapons.
The IAEA report says Iran has so far produced 280 kilograms of 20-percent enriched uranium, of which around 110 kilograms have been converted into fuel.
Experts say that around 250 kilograms are needed for one bomb, if enriched to a higher degree.
The IAEA report on February 21 comes ahead of talks between Iran and six major powers -- Britain, China, France, Germany, Russia, and the United States -- on Tehran's nuclear program.
The February 26 talks in Almaty, Kazakhstan will be the first after a gap of eight months
Tuesday, 19 February 2013
Pressure is growing on the EU to declare Hezbollah a terrorist organization
A probe has concluded that the Shiite group was behind a
2012 bomb attack on Israeli tourists in Bulgaria. But how would it
affect Lebanon?
When Hezbollah comes under pressure, it bans its members from talking.
"Bulgaria? No comment." Rana, the organization's press spokeswoman in
Beirut, is friendly but determined. "I am sorry - really," she added.
The press center is based on a busy street in Dahiya. Hezbollah dominates the district in southern Beirut. It is ubiquitous: in the schools and hospitals it has built or the high-rise buildings it financed.
"Lebanon is no longer imaginable without Hezbollah," said Björn Blaschke, the Middle East correspondent for Germany's ARD public broadcasting network. "It is part of the Lebanese government and represented in parliament. At the same time, it's also a social movement." Hezbollah, for example, also awards scholarships and financed orphanages.
But Hezbollah is even more: the group includes an armed militia, which emerged in response to the Israeli occupation of southern Lebanon in the early 1980s and grew stronger during the Lebanese civil war. Many Shiite Muslims live in southern Lebanon, which was for a long time less developed than the rest of the country. Hezbollah, the "Party of God", is therefore explicitly a Shiite party. Its leaders are Shiite scholars. The black turban of Hezbollah leader Hassan Nasrallah demonstrates that he is directly descended from the Prophet Muhammad.
"Hezbollah is everything," Blaschke said.
Blacklisting Hezbollah's military arm only
Philipp Mißfelder, foreign policy spokesman for the ruling CDU, chose other words to describe the organization. "Hezbollah is not a charity, like it sometimes appears, but rather a political, aggressive, fundamentalist unit, which does not shy away from violently pushing through its goals," he said.
The bombing on July 18, 2012 occurred at the airport in the Black Sea resort of Burgas
Mißfelder was referring to a Bulgarian investigatory report
from earlier this month which concluded that Hezbollah was behind a July
2012 bombing in Bulgaria that killed five Israeli tourists and their
local driver. He wants the EU to blacklist Hezbollah as a terrorist
group.
Organizations such as Hamas in Gaza or al Qaeda are already on the list. These are groups which the EU defines as having committed a series of serious crimes, such as kidnapping or murder, for the purpose of damaging a country by intimidating the population and "destabilizing or destroying its fundamental political, constitutional, economic or social structures."
"The West has to date not shown enough toughness against Hezbollah," Mißfelder said. The organization has been able to operate undisturbed in Europe, financing its activities though legal and illegal business. But once Hezbollah is registered on the terrorist list, European and German security agencies could "act much harder and more severely" against the organization, he said. This would also open up the possibility of sanctions or ban Hezbollah members from entering the EU.
The United States and Israel, which have already classified Hezbollah as a terrorist organization, would welcome such a move. But several EU countries are reluctant. Mißfelder has called on Germany to go it alone, if necessary. Another possibility would be a compromise similar to the British government's dealings with the IRA: talks with the political arm, and a terrorist label for the militant division.
"That is an artificial division but could be considered in Brussels," Mißfelder said.
Hezbollah also has many supporters among women in Lebanon
Serious implications could ensue
Nadim Shehadi, associate fellow from the London-based think tank Chatham House, said he would caution against taking "premature steps." Though certain definitions of terrorism did in fact apply to those parts of Hezbollah, which committed attacks during the Lebanese civil war and kidnapped people, Shehadi said he was concerned about the repercussions such a blacklisting would have on EU relations with Lebanon.
"There is a danger of trying to cure the disease and killing the patient while doing that," Shehadi said. "Because Hezbollah is a legitimate part of the government in Lebanon and any EU labeling which would have implications in terms of sanctions or dealing with the Lebanese government would affect the whole country. If it results in isolating the country, then it will be strengthening Hezbollah rather than weakening it."
ARD's Blaschke shares this position. It would be the wrong strategy to allow any dialogue to break off. "If Hezbollah is put under pressure from outside, it could result in it gaining the impression of having to defend itself," he said. And, warns Shehadi, the military arm has enough weapons at its disposal for a war.
Hezbollah looking for de-escalation
Hezbollah officials as a rule leave it to their leader Hassan
Nasrallah to comment on security issues
Hezbollah has also come under pressure in Lebanon for some time
now due to its allegiance to Syria. The organization has - together
with Iran - placed itself on the side of Syrian President Bashar Assad
and has therefore lost a lot of support, Blaschke said.
According to Blaschke, Hezbollah is trying to appear as a stabilizing factor in Lebanon and refrain from any provocation. On his last visit to Beirut, Blaschke said, he noticed that the pictures of Iranian revolutionary leaders had been taken down from numerous buildings.
"Even from a hospital in Dahiya which was financed by Iran," he said, adding that he came across similar behavior during the war in Gaza last year, with Hezbollah acting conspicuously inconspicuous - a sign of a tactic of de-escalation.
"I believe that the West would be wise to realize that there are elite groups which don't suit them," Blaschke said. "Hezbollah cannot simply be talked out of existence." Talking is anyway one thing Hezbollah is not doing much of at the moment. Press spokeswoman Rana said Hassan Nasrallah may give a speech on the Bulgarian investigatory report this weekend - but then again, maybe not. She, though, has to keep silent on the issue.
The press center is based on a busy street in Dahiya. Hezbollah dominates the district in southern Beirut. It is ubiquitous: in the schools and hospitals it has built or the high-rise buildings it financed.
"Lebanon is no longer imaginable without Hezbollah," said Björn Blaschke, the Middle East correspondent for Germany's ARD public broadcasting network. "It is part of the Lebanese government and represented in parliament. At the same time, it's also a social movement." Hezbollah, for example, also awards scholarships and financed orphanages.
But Hezbollah is even more: the group includes an armed militia, which emerged in response to the Israeli occupation of southern Lebanon in the early 1980s and grew stronger during the Lebanese civil war. Many Shiite Muslims live in southern Lebanon, which was for a long time less developed than the rest of the country. Hezbollah, the "Party of God", is therefore explicitly a Shiite party. Its leaders are Shiite scholars. The black turban of Hezbollah leader Hassan Nasrallah demonstrates that he is directly descended from the Prophet Muhammad.
"Hezbollah is everything," Blaschke said.
Blacklisting Hezbollah's military arm only
Philipp Mißfelder, foreign policy spokesman for the ruling CDU, chose other words to describe the organization. "Hezbollah is not a charity, like it sometimes appears, but rather a political, aggressive, fundamentalist unit, which does not shy away from violently pushing through its goals," he said.
The bombing on July 18, 2012 occurred at the airport in the Black Sea resort of Burgas
Organizations such as Hamas in Gaza or al Qaeda are already on the list. These are groups which the EU defines as having committed a series of serious crimes, such as kidnapping or murder, for the purpose of damaging a country by intimidating the population and "destabilizing or destroying its fundamental political, constitutional, economic or social structures."
"The West has to date not shown enough toughness against Hezbollah," Mißfelder said. The organization has been able to operate undisturbed in Europe, financing its activities though legal and illegal business. But once Hezbollah is registered on the terrorist list, European and German security agencies could "act much harder and more severely" against the organization, he said. This would also open up the possibility of sanctions or ban Hezbollah members from entering the EU.
The United States and Israel, which have already classified Hezbollah as a terrorist organization, would welcome such a move. But several EU countries are reluctant. Mißfelder has called on Germany to go it alone, if necessary. Another possibility would be a compromise similar to the British government's dealings with the IRA: talks with the political arm, and a terrorist label for the militant division.
"That is an artificial division but could be considered in Brussels," Mißfelder said.
Hezbollah also has many supporters among women in Lebanon
Nadim Shehadi, associate fellow from the London-based think tank Chatham House, said he would caution against taking "premature steps." Though certain definitions of terrorism did in fact apply to those parts of Hezbollah, which committed attacks during the Lebanese civil war and kidnapped people, Shehadi said he was concerned about the repercussions such a blacklisting would have on EU relations with Lebanon.
"There is a danger of trying to cure the disease and killing the patient while doing that," Shehadi said. "Because Hezbollah is a legitimate part of the government in Lebanon and any EU labeling which would have implications in terms of sanctions or dealing with the Lebanese government would affect the whole country. If it results in isolating the country, then it will be strengthening Hezbollah rather than weakening it."
ARD's Blaschke shares this position. It would be the wrong strategy to allow any dialogue to break off. "If Hezbollah is put under pressure from outside, it could result in it gaining the impression of having to defend itself," he said. And, warns Shehadi, the military arm has enough weapons at its disposal for a war.
Hezbollah looking for de-escalation
Hezbollah officials as a rule leave it to their leader Hassan
Nasrallah to comment on security issues
According to Blaschke, Hezbollah is trying to appear as a stabilizing factor in Lebanon and refrain from any provocation. On his last visit to Beirut, Blaschke said, he noticed that the pictures of Iranian revolutionary leaders had been taken down from numerous buildings.
"Even from a hospital in Dahiya which was financed by Iran," he said, adding that he came across similar behavior during the war in Gaza last year, with Hezbollah acting conspicuously inconspicuous - a sign of a tactic of de-escalation.
"I believe that the West would be wise to realize that there are elite groups which don't suit them," Blaschke said. "Hezbollah cannot simply be talked out of existence." Talking is anyway one thing Hezbollah is not doing much of at the moment. Press spokeswoman Rana said Hassan Nasrallah may give a speech on the Bulgarian investigatory report this weekend - but then again, maybe not. She, though, has to keep silent on the issue.
ادعاهای جدید وزارت اطلاعات ایران در مورد روزنامه‌نگاران بازداشتی
وزارت اطلاعات ایران در بیانیه ای جدید با تکرار ادعای
همکاری روزنامه نگاران بازداشت شده با بی‌بی‌سی اعلام کرد "افراد دیگر متصل
به این شبکه" نیز احضار شده‌اند و از آنها بازپرسی به عمل آمده است.
وزارت اطلاعات ایران پیش از این در تاریخ ۱۱ و ۱۷
بهمن ماه نیز در دو اطلاعیه ادعا کرده بود که روزنامه نگاران بازداشت شده
از "افراد مرتبط با بی‌بی‌سی بوده‌اند."بی‌بی‌سی تاکید کرده بود که هرگز با روزنامه نگاران بازداشت شده هیچ‌گونه رابطه کاری نداشته است.
در اطلاعیه جدید وزارت اطلاعات که امروز سه‌شنبه اول اسفندماه منتشر شده، آمده است: "تعدادی از شبکه‌های رادیویی، تلویزیونی، سایت‌های خبری ضد انقلاب و وابسته به عناصر فراری فتنه ۸۸ توسط بی‌بی‌سی اداره می‌شود."
این اطلاعیه، از سایت‌های جرس، کلمه، ملی - مذهبی، نوروز، ندای سبز آزادی، روز آنلاین، گذار، خودنویس و سحام نیوز و شبکه‌هایی نظیر بخش فارسی رادیو بین المللی فرانسه، دویچه وله، رادیو فردا، صدای آمریکا و من و تو به عنوان رسانه های تحت اداره "شبکه" متصل به بی‌بی‌سی نام برده است.
سازمان "گزارشگران بدون مرز"، "انجمن بین‌المللی روزنامه‌نگاران ایرانی"، "برنامه پژوهش رسانه در ایران" و"مدرسه روزنامه‌نگاری میانه" از جمله دیگر موسساتی هستند که وزارت اطلاعات آنها را وابسته به شبکه ادعایی خود دانسته است.
ریحانه طباطبایی، میلاد فدایی اصل، سلیمان محمدی، ساسان آقایی، نسرین تخیری، امیلی امرایی، نرگس جودکی، صبا آذرپیک، پوریا عالمی، پژمان موسوی، اکبر منتجبی، کیوان مهرگان، حسین یاغچی از جمله روزنامه‌نگاران بازداشتی توسط وزارت اطلاعات هستند که هنوز در زندان به سر می برند. این در حالی است که ظرف ده روز گذشته علی دهقان، فاطمه ساغرچی و جواد دلیری با سپردن وثیقه از زندان آزاد شده اند.
در اطلاعیه دوم وزارت اطلاعات در مورد بازداشت روزنامه نگاران آمده بود: "چرخه جمع آوری و ارسال اخبار و اطلاعات و دریافت خطوط کاری در این شبکه، در خلاصه‌ترین بیان ممکن با ابلاغ لیست نیازمندی‌های خبری و اطلاعاتی و نیز تحلیل‌های مهم و مبنایی، غالبا توسط شاخه خارج نشین انجام می‌شد. سپس عملیات جمع آوری اخبار و اطلاعات و بازنشر و توزیع خطوط کاری و تحلیل‌ها بین تعداد قابل توجهی از رسانه‌های همسو، توسط عوامل داخلی شبکه و عمدتا با سوء استفاده از مجاری و امکانات رسانه ای صورت می‌گرفت."
نخستین اطلاعیه وزارت اطلاعات که روز ۱۱ بهمن ماه و پس از بازداشت تعدادی از روزنامه‌نگار ایرانی منتشر شد، مدعی بود که اعضای یک "شبکه رسانه‌ای متصل به اردوگاه رسانه‌ای استکبار" بازداشت شده‌اند و "این شبکه توسط سازمان عملیات روانی دولت انگلیس (موسوم به بی‌بی‌سی) با بهره برداری از تجارب مقطع فتنه ۸۸ احداث و با همکاری چند دولت غربی اداره می شد".
ماموران امنیتی روز ۸ بهمن با حضور در دفاتر چهار روزنامه بهار، شرق، اعتماد، آرمان و هفته نامه آسمان تعدادی از این روزنامه‌نگاران را بازداشت کردند و برخی از آنها نیز در منازل خود یا درخیابان دستگیر شدند. روزنامه نگاران بازداشتی تاکنون از حق دسترسی به وکیل یا ملاقات با خانواده خود محروم بوده اند و برخی از آنها تماس‌های کوتاه تلفنی با منزل داشته اند.
هشت تن دیگر امروز در شیراز اعدام شدند
رسانه های حکومتی: هشت قاچاقچی مواد مخدر صبح امروز در شیراز به دار مجازات آویخته شدند.
معاون دادستان عمومی و انقلاب شیراز گفت : حکم اعدام این قاچاقچیان پس از تأیید در دیوان عالی کشور در زندان عادل آباد این شهر اجرا شد .
Monday, 18 February 2013
Sunday, 17 February 2013
متخصصان هسته ایران در آزمایش اتمی کره شمالی شرکت داشتند
روزنامه ساندی تایمز انگلیس به نقل از سرویس های اطلاعاتی غربی گزارش کرده است محسن فخری زاده مهابادی، از متخصصین اصلی برنامه اتمی ایران، برای مشاهده سومین آزمایش اتمی کره شمالی به این کشور سفر کرده بود.
Friday, 15 February 2013
Keivan Mehregan
Keivan
Mehregan, 33, is a poet and journalis . In his 12 years of work
experience he has been working with some of the reformist media outlets
including Etemad, Sarmayeh and Shargh. Some of his books of poetry which
have been published include: You and Road Are Hands in a Glove, My Mouth Smells Maryam and The Unmasked Lover Becomes a Prophet.First Arrest
Keivan Mehregan was the editor of political supplement of Etemad Newspaper when he was imprisoned on the day after the mass protests of Ashura Day 2009 for the first time. Two days later he was able to inform the outside world of his arrest and imprisonment. At the time he was confined to single person cell in ward 209 of Evin Prison, where he was interrogated and constant pressure was applied to him mainly because of his membership in Nehzat-e- Azadi Party. After 55 days he was transferred to a two-person cell. Keivan was bailed on 100 million Tomans on February 26th.
Charges and Convictions
Due to the above- mentioned activities he was tried in the Revolutionary Court on November 2010 and due to his press activities he was condemned to three years suspended jail applicable for up to 4 years.
Second Arrest
Keivan Mehregan was arrested a second time in December the 7th 2010 along with several other journalists. The Shargh Newspaper office was raided by Intelligence Service officers and as editor of political service of that paper he was arrested and held for 40 days in a solitary cell in ward 209 of Evin Prison. He was released from Evin in January the 17th on 10 millions Tomans bail.
Third Arrest
On June the 13th 2011, the funeral for Hoda Saber, who had died under suspicious circumstances in Evin Prison, was attended by Keivan Mehregan where he was arrested for a third time.
Charges and Convictions
In March 2011 the Islamic Revolutionary Court presided over by Judge Salavati condemned Mehregan to another year of pre-emptive imprisonment. At the time he was also deprived of press, political and web activities for 5 years. His charge, ‘propaganda activity against the system’ was confirmed by an appeal court.
Fourth Arrest
January the 28th 2013 saw the orchestrated arrest of many journalists across the country including Keivan Mehregan who was taken to Evin to serve his sentence. The Intelligence Service and many government- friendly media outlets made overly harsh and outlandish accusations against these journalists.
Keivan Mehregan
Keivan
Mehregan, 33, is a poet and journalis . In his 12 years of work
experience he has been working with some of the reformist media outlets
including Etemad, Sarmayeh and Shargh. Some of his books of poetry which
have been published include: You and Road Are Hands in a Glove, My Mouth Smells Maryam and The Unmasked Lover Becomes a Prophet.First Arrest
Keivan Mehregan was the editor of political supplement of Etemad Newspaper when he was imprisoned on the day after the mass protests of Ashura Day 2009 for the first time. Two days later he was able to inform the outside world of his arrest and imprisonment. At the time he was confined to single person cell in ward 209 of Evin Prison, where he was interrogated and constant pressure was applied to him mainly because of his membership in Nehzat-e- Azadi Party. After 55 days he was transferred to a two-person cell. Keivan was bailed on 100 million Tomans on February 26th.
Charges and Convictions
Due to the above- mentioned activities he was tried in the Revolutionary Court on November 2010 and due to his press activities he was condemned to three years suspended jail applicable for up to 4 years.
Second Arrest
Keivan Mehregan was arrested a second time in December the 7th 2010 along with several other journalists. The Shargh Newspaper office was raided by Intelligence Service officers and as editor of political service of that paper he was arrested and held for 40 days in a solitary cell in ward 209 of Evin Prison. He was released from Evin in January the 17th on 10 millions Tomans bail.
Third Arrest
On June the 13th 2011, the funeral for Hoda Saber, who had died under suspicious circumstances in Evin Prison, was attended by Keivan Mehregan where he was arrested for a third time.
Charges and Convictions
In March 2011 the Islamic Revolutionary Court presided over by Judge Salavati condemned Mehregan to another year of pre-emptive imprisonment. At the time he was also deprived of press, political and web activities for 5 years. His charge, ‘propaganda activity against the system’ was confirmed by an appeal court.
Fourth Arrest
January the 28th 2013 saw the orchestrated arrest of many journalists across the country including Keivan Mehregan who was taken to Evin to serve his sentence. The Intelligence Service and many government- friendly media outlets made overly harsh and outlandish accusations against these journalists.
A Kurd arrested by Iranian Etela'at officers on security charges
HRANA News Agency– It is more than two weeks that a Kurd has been summoned and arrested by Etela'at of Khoy and there is no news about his condition.
According to a report by Human Rights Activists News Agency (HRANA), A Kurd whose name is Feisal Doudkanlou the son of Hassan from Agh Dash village belongs to Khoy municipality, has been arrested more than two weeks ago by Etela'at and since that time he has not contacted his family.
Despite of his family's haunt to Etela'at and security departments, they could not ind out any news about Feisal's condition.
According to the same report, Iranian security officials claimed that Feisal Doudkanlou accused to security charges.
The charges on him by Iranian regime and no news about his condition worried his family too much.
Also Feisal's father has been killed by Iranian polices a few years ago on charge of cooperation with Kurdish subversive parties.
19 political prisoners' letter to condemn the death verdict of 8 political prisoners
HRANA News Agency– 19 political prisoners in Zahedan prison whom some
of them sentenced to death too, released a letter and condemned
Imminent execution of Zanyar Moradi, Loqman Moradi, Youns Aghayan and 5
political activists from Ahwaz.
"Whispers about execution of three Kurdish political activists called Zanyar Moradi, Loqman Moradi, Younes Aghayan and 5 political activists from Ahwaz called Mohammad Ali Amoori, Hashem Sha'bani, Hadi Rashedi, Seyyed Jaber Alboshokeh and Seyyed Mokhtar Alboshokeh reminding us all sadness moments of the past years when they took our brothers away in front of us", They declared in the letter.
"We are the political prisoners of Zahedan prison who have suffered of injustice and some sentenced to death. There are three Kurdish activists among us who were sentenced to death and now are here in exile. All of us demanding international community and human rights organizations to prevent the execution verdicts of our brothers to not see the tulips of this land sinking in blood.", The 19 political prisoners added.
Following is the entire letter which gave to HRANA News Agency:
To not let repetition of May 9th and one more mournful spring by the tears of millions people
Human beings are members of a whole,
In creation of one essence and soul.
If one member is afflicted with pain,
Other members uneasy will remain.
Writing this letter to the unknown people is very difficult, but while this unknown suffered by injustice same as the writer and spending days with unfair execution verdict he sentenced, he will be known better than anyone.
We talked about the unfair execution verdict which have been the pain of Balouch prisoners all the time, also the silence of international community and the self-censor among interior human rights activists.
Because this letter is not to describe our oppressions, we pass this issue to the painful hearts of our people and they will share them in the future.
Whispers about execution of three Kurdish political activists called Zanyar Moradi, Loqman Moradi, Younes Aghayan and 5 political activists from Ahwaz called Mohammad Ali Amoori, Hashem Sha'bani, Hadi Rashedi, Seyyed Jaber Alboshokeh and Seyyed Mokhtar Alboshokeh reminding us sadness of the past years when they took our brothers away in front of us and ... .
We are the political prisoners of Zahedan prison who have suffered of injustice and some sentenced to death. There are three Kurdish activists among us who were sentenced to death and now are here in exile. All of us demanding international community and human rights organizations to prevent the execution verdicts of our brothers to not see the tulips of this land sinking in blood.
We, the political prisoners of Zahedan side by side of Kurdish people who have been repressed and executed in accusation of demanding freedom, but did not stop with all the repressions and even when the teacher of peace and freedom Farzad Kamangar and Shirin the Kurdistan Kajal on May 9th of 2010 hanged and again there was silence in this country; And side by side of Khouzestan people whom their eyes are full of rage nowadays because of the execution verdict of 5 activists from Ahwaz, demanding whole international community and human rights organizations to not let the May 9th repetition and one more mournful spring.
1- Habibollah Rigi
2- Abolghani Gavanguzi
3- Jahind Rigi
4- Abdolwahab Rigi
5- Abdolkhalegh Shahzehi
6- Bashir Ahmad Hossaini
7- Hamed Vekalat
8- Navid Shojaie
9- Emadeddin Mollazehi
10- Isak Kalkeli
11- Abed Bampouri
12- Parviz Tahtani
13- Khaled Shah Bakhsh
14- Rahmatollah Narooie
15- Hamed Haddadi
16- Amir Taleb
17- Mohammad Amin Agooshi
18- Ahmad Pooladkhani
19- Iraj Mohammadi
"Whispers about execution of three Kurdish political activists called Zanyar Moradi, Loqman Moradi, Younes Aghayan and 5 political activists from Ahwaz called Mohammad Ali Amoori, Hashem Sha'bani, Hadi Rashedi, Seyyed Jaber Alboshokeh and Seyyed Mokhtar Alboshokeh reminding us all sadness moments of the past years when they took our brothers away in front of us", They declared in the letter.
"We are the political prisoners of Zahedan prison who have suffered of injustice and some sentenced to death. There are three Kurdish activists among us who were sentenced to death and now are here in exile. All of us demanding international community and human rights organizations to prevent the execution verdicts of our brothers to not see the tulips of this land sinking in blood.", The 19 political prisoners added.
Following is the entire letter which gave to HRANA News Agency:
To not let repetition of May 9th and one more mournful spring by the tears of millions people
Human beings are members of a whole,
In creation of one essence and soul.
If one member is afflicted with pain,
Other members uneasy will remain.
Writing this letter to the unknown people is very difficult, but while this unknown suffered by injustice same as the writer and spending days with unfair execution verdict he sentenced, he will be known better than anyone.
We talked about the unfair execution verdict which have been the pain of Balouch prisoners all the time, also the silence of international community and the self-censor among interior human rights activists.
Because this letter is not to describe our oppressions, we pass this issue to the painful hearts of our people and they will share them in the future.
Whispers about execution of three Kurdish political activists called Zanyar Moradi, Loqman Moradi, Younes Aghayan and 5 political activists from Ahwaz called Mohammad Ali Amoori, Hashem Sha'bani, Hadi Rashedi, Seyyed Jaber Alboshokeh and Seyyed Mokhtar Alboshokeh reminding us sadness of the past years when they took our brothers away in front of us and ... .
We are the political prisoners of Zahedan prison who have suffered of injustice and some sentenced to death. There are three Kurdish activists among us who were sentenced to death and now are here in exile. All of us demanding international community and human rights organizations to prevent the execution verdicts of our brothers to not see the tulips of this land sinking in blood.
We, the political prisoners of Zahedan side by side of Kurdish people who have been repressed and executed in accusation of demanding freedom, but did not stop with all the repressions and even when the teacher of peace and freedom Farzad Kamangar and Shirin the Kurdistan Kajal on May 9th of 2010 hanged and again there was silence in this country; And side by side of Khouzestan people whom their eyes are full of rage nowadays because of the execution verdict of 5 activists from Ahwaz, demanding whole international community and human rights organizations to not let the May 9th repetition and one more mournful spring.
1- Habibollah Rigi
2- Abolghani Gavanguzi
3- Jahind Rigi
4- Abdolwahab Rigi
5- Abdolkhalegh Shahzehi
6- Bashir Ahmad Hossaini
7- Hamed Vekalat
8- Navid Shojaie
9- Emadeddin Mollazehi
10- Isak Kalkeli
11- Abed Bampouri
12- Parviz Tahtani
13- Khaled Shah Bakhsh
14- Rahmatollah Narooie
15- Hamed Haddadi
16- Amir Taleb
17- Mohammad Amin Agooshi
18- Ahmad Pooladkhani
19- Iraj Mohammadi
جایزه دانشجویی صلح امسال به مجید توکلی اعطا شد
در بیانیه کمیته برگزاری جایزه صلح دانشجویی گفته شده که به دلیل تلاش
آقای توکلی در راه ارتقای صلح، دمکراسی و آزادی این جایزه به او تعلق
می‌گیرد.
این کمیته متشکل از دانشجویانی از سراسر دنیا، هر دو سال، یک دانشجو را برای دریافت جایزه صلح انتخاب می‌کند.
کمیته اهدای جایزه صلح دانشجویی "شجاعت مجید توکلی در ارتقای دمکراسی برای جامعه ایران" را ستوده است.
مراسم اهدای جایزه به مجید توکلی در شهر تروند‌هایم نروژ برگزار شد. در مراسم امروز، جمعه ۲۷ بهمن در نروژ، بخشی از سخنرانی مجید توکلی در روز دانشجوی سال ۱۳۸۸ در انتقاد از سیاست های رهبر ایران، سانسور و سرکوبی فعالان سیاسی پخش شد.
پیش از مراسم هم دانشجویان اروپایی برای حمایت از مجید توکلی دانشجوی زندانی در این شهر تظاهرات کردند.
مجید توکلی، فعال دانشجویی متولد سال ۱۳۶۵، روز ۱۶ آذر ۱۳۸۸ بعد از سخنرانی در مراسم روز دانشجو در دانشگاه امیرکبیر بازداشت شد.
او مدتی پس از انتقال از زندان اوین به زندان رجایی‌شهر کرج،
کلیک
اعتصاب غذا کرد که به گفته نزدیکان آقای توکلی، این اعتصاب او را در وضعیت جسمی بحرانی قرار داد.
دو سال پیش، دوشکو کوستیچ دانشجوی کشور کرواسی جایزه صلح دانشجویی را دریافت کرده بود. کمیته داوری دانشجویان، به دلیل تلاش‌های آقای کوستیچ برای حمایت از حقوق کولی‌ها و گروه‌های قومی اقلیت کرواسی این جایزه را به او داد.
در مراسم امروز همچنین عکس دانشجویان کشورهای هند، پرو، جمهوری چک، فرانسه، نروژ و ... در حمایت از مجید توکلی، نمایش داده شد. در عکس‌ها نوشته شده بود "ما همه مجید توکلی هستیم."
بعد از بازداشت مجید توکلی در روز دانشجو،
رسانه‌های حامی دولت تصویر او را در لباس زنانه منتشر کردند و گفتند او
برای فرار از دست مأموران چادر و روسری سر کرده است.
اما رسانه‌های مخالف دولت به نقل از شاهدان عینی گفتند که آقای توکلی هنگام بازداشت که با ضرب و شتم مأموران همراه بوده، لباس زنانه نداشت و عکس او در این احتمالا در بازداشتگاه گرفته شده است.
در پاسخ به فراخوان فعالان سیاسی و دانشجویی، شمار زیادی از مردان ایرانی و خارجی در حمایت از مجید توکلی کلیک عکسی با حجاب و روسری از خود منتشر کردند.
این کمیته متشکل از دانشجویانی از سراسر دنیا، هر دو سال، یک دانشجو را برای دریافت جایزه صلح انتخاب می‌کند.
کمیته اهدای جایزه صلح دانشجویی "شجاعت مجید توکلی در ارتقای دمکراسی برای جامعه ایران" را ستوده است.
مراسم اهدای جایزه به مجید توکلی در شهر تروند‌هایم نروژ برگزار شد. در مراسم امروز، جمعه ۲۷ بهمن در نروژ، بخشی از سخنرانی مجید توکلی در روز دانشجوی سال ۱۳۸۸ در انتقاد از سیاست های رهبر ایران، سانسور و سرکوبی فعالان سیاسی پخش شد.
پیش از مراسم هم دانشجویان اروپایی برای حمایت از مجید توکلی دانشجوی زندانی در این شهر تظاهرات کردند.
مجید توکلی، فعال دانشجویی متولد سال ۱۳۶۵، روز ۱۶ آذر ۱۳۸۸ بعد از سخنرانی در مراسم روز دانشجو در دانشگاه امیرکبیر بازداشت شد.
جایزه بین‌المللی صلح هر دو سال به یک دانشجو در جهان تعلق می‌گیرد
دو سال پیش، دوشکو کوستیچ دانشجوی کشور کرواسی جایزه صلح دانشجویی را دریافت کرده بود. کمیته داوری دانشجویان، به دلیل تلاش‌های آقای کوستیچ برای حمایت از حقوق کولی‌ها و گروه‌های قومی اقلیت کرواسی این جایزه را به او داد.
نام توکلی بر سنگفرش خیابان
یک روز پیش از مراسم امسال، اسم مجید توکلی بر سنگفرش یکی از خیابانهای تروند‌هایم نروژ ثبت شد. هر دوسال نام یک دانشجو که برای آزادی و دموکراسی هزینه داده، بر این خیابان ثبت می‌شود.در مراسم امروز همچنین عکس دانشجویان کشورهای هند، پرو، جمهوری چک، فرانسه، نروژ و ... در حمایت از مجید توکلی، نمایش داده شد. در عکس‌ها نوشته شده بود "ما همه مجید توکلی هستیم."
نام مجید توکلی روی سنگفرش یکی از خیابانهای نروژ ثبت شده است
اما رسانه‌های مخالف دولت به نقل از شاهدان عینی گفتند که آقای توکلی هنگام بازداشت که با ضرب و شتم مأموران همراه بوده، لباس زنانه نداشت و عکس او در این احتمالا در بازداشتگاه گرفته شده است.
در پاسخ به فراخوان فعالان سیاسی و دانشجویی، شمار زیادی از مردان ایرانی و خارجی در حمایت از مجید توکلی کلیک عکسی با حجاب و روسری از خود منتشر کردند.
Shocking confessions made by mullah close to Khamenei
"Syria is Iran’s 35th province. The Syrian Bassij was established with 60,000 Hezbollah members. If the enemy seeks to take over Syria or Khuzestan, Syria would be our priority. If Syria is lost, we won’t be able to hold Tehran."
International community must immediately stop mullahs’ comprehensive intervention in Syrian people’s massacre
The criminal mullah Mehdi Taeb, among Khamenei’s inner circle and the head of the so-called “Ammar Headquarters” repressive entity, admitted that the clerical regime’s sheer existence depends on the Syrian dictatorship.
“Syria is the 35th province and a strategic province for us. If the enemy attacks us and seeks to take over Syria or (Iran’s) Khuzestan, the priority lies in maintaining Syria because if we maintain Syria, we can take back Khuzestan. However, if we lose Syria, we won’t be able to hold Tehran,” said Mullah Taeb on February 14th in a gathering of university Bassij units.
“We are now involved in Syria and our front line is there. In this front we are standing against all arrogant forces… Syria had an army but this army was not able to manage the war inside Syrian cities. Therefore, Iran suggested establishing urban Bassij units to run the urban warfare… Syria’s Bassij was established with 60,000 Hezbollah members and they took over the war in the streets from the army,” he added.
Taeb is one of most criminal members of Khamenei’s inner circle, the head of the Ansar Hezbollah club-wielders, and one of the main elements behind repression inside Iran, especially during the 2009 uprising. He is now head of the repressive organ named “Amar Headquarters” that is missioned to run the “soft war” and confront “cultural invasion”. A number of the most hideous mullahs and Revolutionary Guards members such as Saeed Ghassemi, Hosseinollah Karam, Mehdi Mandegari, Mehdi Kuchakzadeh, Hamid Rassaie and Ravanbakhsh – all senior elements of the regime’s repressive units and club-wielders – are among the members of this repressive organ’s central council.
Prior to this Khamenei had emphasized that “Syria is the strategic front line for the regime“. Therefore, despite all the hardship and complicated circumstances, they should not lose hope and must support Assad to the end.
Khamenei advisor Ali Akbar Velayati described Syria’s dictatorship as the “golden ring of the resistance” and added, “Had Syria not provided Hezbollah logistical support, Hezbollah would have not been victorious in the 33-day war and neither Hamas in the 22 –day war. Syria has a very fundamental and key role in the region for the policy of resistance to advance firmly or become shaky. Therefore, aggression against Syria is considered aggression against Iran and Iran’s allies.” (Iran’s state-run media – 26 January 2013)
Iran’s parliament speaker Ali Larijani in talks with Assad regime officials in Syria said, “Iran will never end its support for Syria and its president, Bashar Assad.” (Al Jazeera TV, 25 November 2012)
Shocking confessions made by Mullah Taeb and other senior Iranian regime officials emphasize more than ever the necessity of the international community’s immediate action to stop the comprehensive intervention by the mullahs’ regime, the IRGC and the Quds Force in the Syrian people’s massacre, which are a flagrant violation of United Nations Security Council resolutions.
Amnesty International submits this statement to the 22nd session of the UN Human Rights Council in anticipation of the 25th anniversary, in August 2013, of the premeditated and coordinated mass summary execution of thousands of political prisoners in the 1988 “prison massacre” 1 in the Islamic Republic of Iran. Despite the growing breadth and depth of testimony about this terrible event, Iran has resolutely refused to acknowledge the “prison massacre” as a gross violation of human rights. Even today, few relatives of those killed know where their loved ones are buried. Those who seek to remind the world about the “prison massacre” are persecuted. Most recently, Mansoureh Behkish, an activist on behalf of families of the victims is facing a six-month prison term after conviction of “spreading propaganda against the system” and “gathering and colluding against national security” for her activities in connection with the “prison massacre”. No one has ever been held accountable for these killings. The ongoing impunity is a black stain in Iran’s history and contributes to the dire state of human rights in Iran today. Systemic weaknesses in the administration of justice coupled with a security sector that holds no respect for human rights and has no fear of being held accountable continue to erode the rule of law in Iran. Despite this Council’s attention to the serious shortcomings in the human rights situation in Iran, that situation has continued to deteriorate in the two years since Iran’s UPR examination in February 2010. Freedom of expression, association, and assembly remain severely restricted, and incommunicado detention, torture and other ill-treatment continue to be routinely used. There is extensive resort to the death penalty, mostly imposed for crimes which do not meet the criterion of “most serious” crimes. Women’s rights, already restricted in law and practice, are increasingly restricted including by limiting educational opportunities for female students. The government has refused to cooperate with this Council’s Special Rapporteur on Iran, calling his appointment “political sabotage”. Instead of acting on his findings and providing redress for victims, the government dismisses the allegations of human rights violations as “fabrications” and “groundless”.
Amnesty International submits this statement to the 22nd session of the UN Human Rights Council in anticipation of the 25th anniversary, in August 2013, of the premeditated and coordinated mass summary execution of thousands of political prisoners in the 1988 “prison massacre” 1 in the Islamic Republic of Iran.
Despite the growing breadth and depth of testimony about this terrible event, Iran has resolutely refused to acknowledge the “prison massacre” as a gross violation of human rights.
Even today, few relatives of those killed know where their loved ones are buried. Those who seek to remind the world about the “prison massacre” are persecuted. Most recently, Mansoureh Behkish, an activist on behalf of families of the victims is facing a six-month prison term after conviction of “spreading propaganda against the system” and “gathering and colluding against national security” for her activities in connection with the “prison massacre”.
No one has ever been held accountable for these killings. The ongoing impunity is a black stain in Iran’s history and contributes to the dire state of human rights in Iran today. Systemic weaknesses in the administration of justice coupled with a security sector that holds no respect for human rights and has no fear of being held accountable continue to erode the rule of law in Iran.
Despite this Council’s attention to the serious shortcomings in the human rights situation in Iran, that situation has continued to deteriorate in the two years since Iran’s UPR examination in February 2010.
Freedom of expression, association, and assembly remain severely restricted, and incommunicado detention, torture and other ill-treatment continue to be routinely used. There is extensive resort to the death penalty, mostly imposed for crimes which do not meet the criterion of “most serious” crimes. Women’s rights, already restricted in law and practice, are increasingly restricted including by limiting educational opportunities for female students.
The government has refused to cooperate with this Council’s Special Rapporteur on Iran, calling his appointment “political sabotage”. Instead of acting on his findings and providing redress for victims, the government dismisses the allegations of human rights violations as “fabrications” and “groundless”.
Thursday, 14 February 2013
EU Foreign Policy Chief Calls For Musavi, Karrubi's Release
In a statement released on February 14, Ashton says she is "very concerned" that, two years after their detention, Karrubi and Musavi, as well as Musavi's wife, Zahra Rahnavard, continue to be under house arrest.
Ashton "calls on the authorities of the Islamic Republic of Iran, as she has done on various occasions in the past, to grant them their right to freedom of movement."
Musavi and fellow reformist Karrubi were presidential candidates in the June 2009 elections, which gave President Mahmud Ahmadinejad a second term in office.
They claimed the election was rigged. They were detained in early 2011.
Nuclear Watchdog Says No Deal Reached With Iran
PARIS — A senior official of the United Nations nuclear supervisory body said on Thursday that talks a day earlier in Iran had ended inconclusively and international inspectors had not been given access to a site that they suspect may have been used for testing bomb triggers.
Herman Nackaerts, the deputy director of the International Atomic Energy Agency, said the discussions “could not finalize” a document that “once agreed, should facilitate the resolution of outstanding issues regarding possible military dimensions of Iran’s nuclear program.”
He declined to say whether any progress had been made.
The talks have been going on for months, veering from apparent optimism last May when Yukiya Amano, the I.A.E.A. director general, said there had been a decision “to conclude and sign” an agreement, to far more muted recent assessments. Before Wednesday’s talks, Mr. Amano said: “The outlook is not bright.”
Mr. Nackaerts was speaking as he returned from Tehran to Vienna, where the I.A.E.A. has its headquarters. He said no date had been set for further talks.
“We will work hard now to try and resolve the remaining differences, but time is needed to reflect on the way forward,” he said.
“As on previous occasions, we were not granted access to Parchin,” he said, referring to a military site 20 miles south of Tehran that inspectors want to examine for evidence of bomb trigger tests.
While Western powers suspect Iran is seeking nuclear weapons technology, Tehran says its program is for civilian purposes.
The Tehran talks coincided with conflicting signals suggesting that Iran is pressing ahead with the modernization of part of its program to enrich uranium to less than 5 percent purity while potentially slowing the expansion of a stockpile of more highly enriched uranium.
Iran’s top Iranian atomic energy official was quoted on Wednesday as saying that his country had begun to install more sophisticated enrichment devices at its Natanz nuclear site.
Fereydoon Abbasi, the head of Iran’s Atomic Energy Agency, said scientists began putting in new centrifuges last month, the semiofficial Iranian Students’ News Agency said. “We have produced the machines as planned, and we are carrying out the installation gradually, to complete the tests relevant to the new generation,” he was quoted as saying.
Iran told the I.A.E.A. late last month that it planned to install the new equipment at Natanz, southeast of Tehran, to speed up the production of enriched uranium, a move that seemed likely to worry the United States, Israel and the West.
But another Iranian news agency, Fars, quoted Mr. Abbasi as saying that the new centrifuges were designed to enrich uranium to a purity of less than 5 percent, not to the 20 percent level that prompts concerns about possible use in nuclear weapons.
On Tuesday, Iran said that it was converting some of its stockpile of 20 percent enriched uranium into reactor fuel. Diplomats in Vienna said that once that is done, it is difficult to reconvert it for weapons.
Some analysts argue that, by slowing the growth of its stockpile, Tehran could be delaying the moment when it reaches a size large enough to prompt possible military action by Israel, which has signaled readiness to attack Iran’s nuclear sites pre-emptively. Iran denies that it is seeking the wherewithal to build a nuclear weapon.
On a separate negotiating track, Iranian officials are scheduled to meet in Kazakhstan this month with representatives of six powers — the United States, China, Russia, Britain, France and Germany — for the next round in a long-running series of talks about curbing Iran’s uranium enrichment program. So far those talks have also been inconclusive.
Iran came under new pressure from President Obama in his State of the Union address to settle its differences with the West.
“The leaders of Iran must recognize that now is the time for a diplomatic solution, because a coalition stands united in demanding that they meet their obligations, and we will do what is necessary to prevent them from getting a nuclear weapon,” Mr. Obama said.
Tuesday, 12 February 2013
Parchin Base Inspection Possible If Iran's Nuclear Rights Acknowledged
A group of IAEA inspectors led by Herman Nackaerts will resume talks in Tehran on February 13 to press for authorization to visit Parchin, where military nuclear research is believed to have been conducted.
Iranian Foreign Ministry Spokesman Ramin Mehmanparast told reporters in Tehran on February 12 that "the discussion over visiting Parchin could be part of a deal."
Mehmanparast also said Iran is converting some of its higher-grade enriched uranium into fuel for its research reactor and has informed the IAEA about the move.
The West is concerned that Iran is trying to build nuclear weapons.
Tehran denies this.
Children Of Iran Opposition Leaders Arrested, Released
The authorities on February 11 raided the apartment of Musavi's daughters, Narges and Zahra, and took them in for questioning.
Officials told Iranian media that the two women had been summoned "to give some explanations."
Later Karrubi's website, Sahamnews, reported that security officials raided the residence of his son, Mohammad Hossein Karrubi.
He also was freed hours after being taken in for questioning.
The three have campaigned for their parents' release from house arrest.
Former presidential contenders Musavi and Karrubi had been under house arrest since early 2011.
Musavi and fellow reformist Mehdi Karrubi were presidential candidates in June 2009 election, which gave President Mahmud Ahmadinejad a second term in office. Musavi and Karrubi claimed the election was rigged.
Meanwhile, UN experts on February 11 also called for Musavi and Karrubi's release.
Without Warning
A Paris-based spokesman for Musavi broke news that security forces had raided the Tehran apartment of Narges, 27, and Zahra Musavi, 37.
The spokesman, Ardashir Amir Arjmand, told RFE/RL's Radio Farda it was still unclear where the two women had been taken.
Musavi and Karrubi were recognized as leaders of Iran's Green Movement, a series of street protests in which protesters demanded Ahmadinejad's removal from office following the 2009 vote.
Both men were detained after they called on their followers to stage rallies in support of Arab uprisings in Tunisia and Egypt two years ago.
Since then, Karrubi and Musavi, along with his wife Zahra Rahnavard, have been held under house arrest.
'Repeatedly Threatened'
Iranian hard-liners have urged the judiciary to execute Musavi and Karrubi.
Musavi and Rahnavard have one other daughter. The three sisters said in a statement last month that authorities had for weeks denied Musavi and Rahnavard contact with their children.
Amir Arjmand said Musavi's family members "have been under pressure by security forces for quite a long time" and have been "repeatedly threatened."
"Musavi's second daughter, Zahra Musavim, was a university professor. But she has been unlawfully banned and dismissed from the university. Musavi's third daughter, Narges, too, has been subject to pressure and harassment by security forces," Arjmand said.
Amir Arjmand, however, pointed out that that the sisters have not been planning to stage a rally or gathering to mark the second anniversary of their parent's house arrest.
Musavi, 70, served as Iran's prime minister in the 1980s. Sources close to Musavi say he was treated for a heart problem in August.
Springtime For Ahmadinejad
Resistance is in
the air in Tehran, with calls of "Viva Spring" ushering in the election
season and signaling that President Mahmud Ahmadinejad does not intend
to go quietly.
The slogan, widely seen as an endorsement for the candidacy of Ahmadinejad's right-hand man, Esfandiari Rahim Mashaei, has been used repeatedly by the outgoing president and his supporters in recent days.
With Ahmadinejad engaged in a power struggle with Supreme Leader Ayatollah Ali Khamenei and his powerful allies, critics cite the slogan as evidence of the "deviant current," a term used by Iranian officials to refer to Ahmadinejad's inner circle. The president, who is completing his second and final term, has been accused of violating election laws and engineering the vote for his successor.
In the eyes of Ahmadinejad's opponents, calls of "Viva Spring" mark the unofficial launch of Mashaei's election campaign and herald an attempt by Ahmadinejad to retain power by installing Mashaei as his placeholder until he is eligible to run again. The scenario has been compared to the Putin/Medvedev situation in Russia in which Vladimir Putin served as prime minister while his handpicked successor, Dmitry Medvedev, took over as president for one term.
When about 100 of Ahmadinejad's supporters welcomed him last week in Tehran upon his return from Egypt, they reportedly held posters with the slogan "Viva Spring." Mashaei, who received a hero's welcome along with Ahmadinejad, has indicated that "spring" is a reference to the return of the "Hidden Imam," who Shi'ite Muslims believe will reappear and bring justice to the world. "We have one spring. That is the Mahdi, who will come soon," he has been quoted as saying.
Ahmadinejad himself used the slogan at the end of his February 10 speech marking the 34th anniversary of the 1979 Islamic Revolution. The same day, "Viva Spring" surfaced on posters held by a number of individuals as they violently disrupted a speech in Qom by Ahmadinejad's rival, parliament speaker Ali Larijani, prompting him to leave the scene. The hard-line Alef website said chants in favor of Mashaei's presidency were also heard from the crowd.
Defying His Enemies
Mohammad Esmail Kowsari, a lawmaker and a former Islamic Revolutionary Guards Corps (IRGC) commander, believes Ahmadinejad's use of the slogan is intended for the June 14 vote and, as such, is a "clear violation" and "engineering of the election."
Another lawmaker, Mohammad Hossein Asafri, has listed "Viva Spring" among the slogans of the "deviant current," of which Mashaei is considered a top figure. Mashaei is widely despised by the clerical establishment for promoting an Iranian doctrine instead of an Islamic one.
Many
of his opponents believe Ahmadinejad is seeking to put close confidant
Esfandiar Rahim Mashaei (left) in the presidential post.
Mohammad Hossein Ziya, a journalist who campaigned for opposition leader Mehdi Karrubi, believes the February 10 speech watched by millions of Iranians is part of a calculated effort. "All of these [developments], including a poll released by the government daily 'Iran' that claimed that Mashaei has 35 percent support in 24 areas of Tehran, are signs of an organized move by this group to magnify Mashaei and to use him," he says.
Scott Lucas, an Iran specialist at Britain's Birmingham University, agrees that Ahmadinejad was endorsing Mashaei. But there was more to the speech. "The bigger part of the story is that Ahmadinejad not only said, 'I want you to support Rahim Mashaei,' he then went on to say, 'My opponents are going to try to rig the elections.' And he called on the Iranian people to stand up against this and vote for the best man," Lucas says.
"As far as I know that is the most explicit call by any politician in terms of a warning about the elections being manipulated," Lucas adds. "We've had elements of this in the past from various politicians but for Ahmadinejad to do this it's not only a show of defiance in the face of his rivals, it's a show of defiance, in my opinion, in the face of the supreme leader."
All The Aces, Or Just A Bluff?
Ahmadinejad, whose 2009 reelection led to allegations of massive fraud, warned in his speech about those who are planning "to engineer" the election. He was apparently referring to comments made in January by Khamenei's representative to the IRGC, Ali Saidi, in which he said the "rational and logical engineering of the election" is the duty of the IRGC. Saidi added that engineering did not mean interfering in the elections.
Ahmadinejad's speech comes amid a dispute between the president and his opponents that has become increasingly ugly.
Last week, Ahmadinejad and Larijani engaged in an unprecedented public exchange of accusations. In the course of an open parliament session, Ahmadinejad's labor minister was dismissed and the president released a secret video recording that allegedly exposed corruption by members of the Larijani family.
In recent months a number of Ahmadinejad's allies have been charged or jailed on corruption and other charges. Last week, former Tehran prosecutor Said Mortazavi, nicknamed the "Butcher of the Press," over his role in the closure of newspapers and jailing of journalists, was jailed for one day at Evin prison.
Ahmadinejad, once a Khamenei protege, has become isolated and weakened as a result of his fight with the supreme leader. Yet he has refused to give in and has even upped the ante.
Analysts suggest the president is worried about his future and the future of his close aides once his presidency ends. Ahmadinejad has threatened to reveal damaging files believed to have been obtained last year when he fired an intelligence minister who was an ally of Khamenei and who was quickly reinstated by the supreme leader. The February 10 disruption of Larijani's speech in Qom and the allegations of corruption against him and his brothers is seen as a warning by Ahmadinejad that he will not go down without a fight.
Journalist Ziya says the bold moves by Ahmadinejad and his recent speech appear to suggest that "his hands are full." "There have been rumors that while Ahmadinejad was in charge of the Intelligence Ministry he gained access to important documents," he says. "I think we're seeing the correctness of those rumors in the events of the past two weeks, particularly in Ahmadinejad's policy of attack."
Lucas, however, considers Ahmadinejad "finished" and believes he might be bluffing. "If I've got a weak hand, sometimes the worst thing to do is simply to fold the hand and give away," the analyst says. "Instead I'm going to pretend I've got a really strong hand to take this as far as I can and make my opponents back down."
Both analysts believe that Khamenei is likely to continue his strategy of containment when it comes to the combative president. Ahmadinejad's next move is more difficult to predict.
The slogan, widely seen as an endorsement for the candidacy of Ahmadinejad's right-hand man, Esfandiari Rahim Mashaei, has been used repeatedly by the outgoing president and his supporters in recent days.
With Ahmadinejad engaged in a power struggle with Supreme Leader Ayatollah Ali Khamenei and his powerful allies, critics cite the slogan as evidence of the "deviant current," a term used by Iranian officials to refer to Ahmadinejad's inner circle. The president, who is completing his second and final term, has been accused of violating election laws and engineering the vote for his successor.
In the eyes of Ahmadinejad's opponents, calls of "Viva Spring" mark the unofficial launch of Mashaei's election campaign and herald an attempt by Ahmadinejad to retain power by installing Mashaei as his placeholder until he is eligible to run again. The scenario has been compared to the Putin/Medvedev situation in Russia in which Vladimir Putin served as prime minister while his handpicked successor, Dmitry Medvedev, took over as president for one term.
When about 100 of Ahmadinejad's supporters welcomed him last week in Tehran upon his return from Egypt, they reportedly held posters with the slogan "Viva Spring." Mashaei, who received a hero's welcome along with Ahmadinejad, has indicated that "spring" is a reference to the return of the "Hidden Imam," who Shi'ite Muslims believe will reappear and bring justice to the world. "We have one spring. That is the Mahdi, who will come soon," he has been quoted as saying.
Ahmadinejad himself used the slogan at the end of his February 10 speech marking the 34th anniversary of the 1979 Islamic Revolution. The same day, "Viva Spring" surfaced on posters held by a number of individuals as they violently disrupted a speech in Qom by Ahmadinejad's rival, parliament speaker Ali Larijani, prompting him to leave the scene. The hard-line Alef website said chants in favor of Mashaei's presidency were also heard from the crowd.
Defying His Enemies
Mohammad Esmail Kowsari, a lawmaker and a former Islamic Revolutionary Guards Corps (IRGC) commander, believes Ahmadinejad's use of the slogan is intended for the June 14 vote and, as such, is a "clear violation" and "engineering of the election."
Another lawmaker, Mohammad Hossein Asafri, has listed "Viva Spring" among the slogans of the "deviant current," of which Mashaei is considered a top figure. Mashaei is widely despised by the clerical establishment for promoting an Iranian doctrine instead of an Islamic one.
Mohammad Hossein Ziya, a journalist who campaigned for opposition leader Mehdi Karrubi, believes the February 10 speech watched by millions of Iranians is part of a calculated effort. "All of these [developments], including a poll released by the government daily 'Iran' that claimed that Mashaei has 35 percent support in 24 areas of Tehran, are signs of an organized move by this group to magnify Mashaei and to use him," he says.
Scott Lucas, an Iran specialist at Britain's Birmingham University, agrees that Ahmadinejad was endorsing Mashaei. But there was more to the speech. "The bigger part of the story is that Ahmadinejad not only said, 'I want you to support Rahim Mashaei,' he then went on to say, 'My opponents are going to try to rig the elections.' And he called on the Iranian people to stand up against this and vote for the best man," Lucas says.
"As far as I know that is the most explicit call by any politician in terms of a warning about the elections being manipulated," Lucas adds. "We've had elements of this in the past from various politicians but for Ahmadinejad to do this it's not only a show of defiance in the face of his rivals, it's a show of defiance, in my opinion, in the face of the supreme leader."
All The Aces, Or Just A Bluff?
Ahmadinejad, whose 2009 reelection led to allegations of massive fraud, warned in his speech about those who are planning "to engineer" the election. He was apparently referring to comments made in January by Khamenei's representative to the IRGC, Ali Saidi, in which he said the "rational and logical engineering of the election" is the duty of the IRGC. Saidi added that engineering did not mean interfering in the elections.
Ahmadinejad's speech comes amid a dispute between the president and his opponents that has become increasingly ugly.
Last week, Ahmadinejad and Larijani engaged in an unprecedented public exchange of accusations. In the course of an open parliament session, Ahmadinejad's labor minister was dismissed and the president released a secret video recording that allegedly exposed corruption by members of the Larijani family.
In recent months a number of Ahmadinejad's allies have been charged or jailed on corruption and other charges. Last week, former Tehran prosecutor Said Mortazavi, nicknamed the "Butcher of the Press," over his role in the closure of newspapers and jailing of journalists, was jailed for one day at Evin prison.
Ahmadinejad, once a Khamenei protege, has become isolated and weakened as a result of his fight with the supreme leader. Yet he has refused to give in and has even upped the ante.
Analysts suggest the president is worried about his future and the future of his close aides once his presidency ends. Ahmadinejad has threatened to reveal damaging files believed to have been obtained last year when he fired an intelligence minister who was an ally of Khamenei and who was quickly reinstated by the supreme leader. The February 10 disruption of Larijani's speech in Qom and the allegations of corruption against him and his brothers is seen as a warning by Ahmadinejad that he will not go down without a fight.
Journalist Ziya says the bold moves by Ahmadinejad and his recent speech appear to suggest that "his hands are full." "There have been rumors that while Ahmadinejad was in charge of the Intelligence Ministry he gained access to important documents," he says. "I think we're seeing the correctness of those rumors in the events of the past two weeks, particularly in Ahmadinejad's policy of attack."
Lucas, however, considers Ahmadinejad "finished" and believes he might be bluffing. "If I've got a weak hand, sometimes the worst thing to do is simply to fold the hand and give away," the analyst says. "Instead I'm going to pretend I've got a really strong hand to take this as far as I can and make my opponents back down."
Both analysts believe that Khamenei is likely to continue his strategy of containment when it comes to the combative president. Ahmadinejad's next move is more difficult to predict.
لینک دادن به فیسبوک در ایران «جرم» شناخته شد
گزارش‌ها حاکی است در ایران هم‌اینک بند تازه‌ای به قانون «جرایم»
رایانه‌ای افزوده شده که بر اساس آن، از این پس درج پیوند (لینک دادن) به
فیسبوک و توئیتر و دیگر وب‌سایت‌های فیلترشده «جرم» به شمار رفته و «با
مرتکبان آن برخورد خواهد شد.»
خبرگزاری دانشجویان ایران، ایسنا، روز سه‌شنبه ۲۴ بهمن، با درج این خبر نوشت که بر اساس قانون جدید از این پس «تبلیغ تارنماهای فیلترشده در سایت‌های اینترنتی نیز ممنوع اعلام شده است.»
بنا بر این خبر، این «جرم» جدید بنابر بند «ج» ماده ۲۱ قانون جرائم رایانه‌ای که به محتواهایی که علیه امنیت و آسایش عمومی مربوط است، به «فهرست مصادیق محتوای مجرمانه» افزوده شده‌است.
به نوشته ایسنا، «پیش از این بسیاری از سایت‌های کشور از جمله برخی سایت‌های رسمی و خبرگزاری‌ها در میان لینک‌های خود مواردی چون فیسبوک و یا توئیتر را لینک کرده بودند که اکنون با افزوده شدن این بند به فهرست مصادیق مجرمانه این سایت‌ها موظف به حذف این گزینه شده‌اند.»
خبرگزاری فارس نیز در خبری نوشت که از روز چهارشنبه ۱۸ بهمن ماه که جلسه مربوط به این قانون برگزار شده، لینک دادن به وب‌سایت‌های فیلتر شده از جمله شبکه‌های اجتماعی فیسبوک و گوگل پلاس، «مجرمانه» است و «براساس این قانون با وبلاگ‌ها و پایگاه‌های اینترنتی متخلف برخورد خواهد شد.»
مردادماه گذشته کمال هادیانفر، رئیس پلیس فضای تولید و تبادل اطلاعات نیروی انتظامی، اعلام کرد که «طی پانزده ماه از زمان تشکیل این نیرو ۵۳۲۴ فقره پرونده درباره جرایم اینترنتی» تشکیل شده است.
وی به طور ضمنی بازداشت شماری از کاربران اینترنت و شبکه‌های اجتماعی از جمله فیس بوک را نیز تایید کرد.
روزنامه جام جم در شماره دوم مرداد ماه امسال با اشاره به تعدد «عناوین مجرمانه» در قوانین فعلی ایران، نوشت که: «۱۶۴۰ عمل است که اگر ایرانیان مرتکب شوند، مجرم شناخته می‌شوند.»
این روزنامه از قول محمد باقر ذوالقدر، معاون راهبردی و پیشگیری از وقوع جرم قوه قضائیه، از «رشد قارچ‌گونه عناوین مجرمانه» انتقاد کرده و از قول غلامحسین اسماعیلی رئیس سازمان زندان‌ها نوشت: «زندان‌های ایران تا بیش از پنج، شش برابر ظرفیت، زندانی در آنها چیده شده است.»
شبکه‌های اجتماعی فیسبوک و توئیتر در جریان اعتراض‌های پس از انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۸۸ در ایران فیلتر شدند و در ایران دستیابی بدون فیلترشکن به این دو سایت امکان‌پذیر نیست.
در دادگاه‌های موسوم «کودتای مخملی»، دادستان به ویژه از فیسبوک به عنوان ابزار دشمنان یاد کرده بود و مسئولان حکومتی در ایران هم بارها در سخنرانی‌های خود، شبکه‌های اجتماعی به ویژه فیسبوک و توئیتر را از ابزارهای جنگ نرم با نظام جمهوری اسلامی معرفی کرده‌اند.
با این وجود طی ماه‌های اخیر خبرهایی در مورد پیوستن آیت‌الله خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی، به شبکه فیسبوک منتشر شد.
جرم شمرده شدن لینک دادن به فیس بوک در حالی است که یکی از مسئولان پلیس فتا ۲۰ تیرماه سال ۹۰ عضویت در شبکه را مجاز دانسته بود.
سرهنگ تورج کاظم، معاون مبارزه با جرایم پلیس فتا، درباره عضویت در سایت فیسبوک پیش از این گفته بود: «براساس قانون جرایم رایانه‌ای موضوعی به اسم مجازات افراد به دلیل عضویت در فیسبوک وجود ندارد و حتی اگر افراد از طریق فیسبوک اطلاعاتشان مورد سوء استفاده قرار گیرد و به دادسرای جرایم یارانه‌ای مراجعه کنند، شکایت آنان مورد پیگیری قرار می‌گیرد اما هیچگاه با این افراد به عنوان متهم برخورد نمی‌شود و بر این اساس عضویت در فیسبوک جرم نیست مگر آنکه افراد بخواهند از این فضا سوءاستفاده کنند.»
خبرگزاری دانشجویان ایران، ایسنا، روز سه‌شنبه ۲۴ بهمن، با درج این خبر نوشت که بر اساس قانون جدید از این پس «تبلیغ تارنماهای فیلترشده در سایت‌های اینترنتی نیز ممنوع اعلام شده است.»
بنا بر این خبر، این «جرم» جدید بنابر بند «ج» ماده ۲۱ قانون جرائم رایانه‌ای که به محتواهایی که علیه امنیت و آسایش عمومی مربوط است، به «فهرست مصادیق محتوای مجرمانه» افزوده شده‌است.
به نوشته ایسنا، «پیش از این بسیاری از سایت‌های کشور از جمله برخی سایت‌های رسمی و خبرگزاری‌ها در میان لینک‌های خود مواردی چون فیسبوک و یا توئیتر را لینک کرده بودند که اکنون با افزوده شدن این بند به فهرست مصادیق مجرمانه این سایت‌ها موظف به حذف این گزینه شده‌اند.»
خبرگزاری فارس نیز در خبری نوشت که از روز چهارشنبه ۱۸ بهمن ماه که جلسه مربوط به این قانون برگزار شده، لینک دادن به وب‌سایت‌های فیلتر شده از جمله شبکه‌های اجتماعی فیسبوک و گوگل پلاس، «مجرمانه» است و «براساس این قانون با وبلاگ‌ها و پایگاه‌های اینترنتی متخلف برخورد خواهد شد.»
مردادماه گذشته کمال هادیانفر، رئیس پلیس فضای تولید و تبادل اطلاعات نیروی انتظامی، اعلام کرد که «طی پانزده ماه از زمان تشکیل این نیرو ۵۳۲۴ فقره پرونده درباره جرایم اینترنتی» تشکیل شده است.
وی به طور ضمنی بازداشت شماری از کاربران اینترنت و شبکه‌های اجتماعی از جمله فیس بوک را نیز تایید کرد.
روزنامه جام جم در شماره دوم مرداد ماه امسال با اشاره به تعدد «عناوین مجرمانه» در قوانین فعلی ایران، نوشت که: «۱۶۴۰ عمل است که اگر ایرانیان مرتکب شوند، مجرم شناخته می‌شوند.»
این روزنامه از قول محمد باقر ذوالقدر، معاون راهبردی و پیشگیری از وقوع جرم قوه قضائیه، از «رشد قارچ‌گونه عناوین مجرمانه» انتقاد کرده و از قول غلامحسین اسماعیلی رئیس سازمان زندان‌ها نوشت: «زندان‌های ایران تا بیش از پنج، شش برابر ظرفیت، زندانی در آنها چیده شده است.»
شبکه‌های اجتماعی فیسبوک و توئیتر در جریان اعتراض‌های پس از انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۸۸ در ایران فیلتر شدند و در ایران دستیابی بدون فیلترشکن به این دو سایت امکان‌پذیر نیست.
در دادگاه‌های موسوم «کودتای مخملی»، دادستان به ویژه از فیسبوک به عنوان ابزار دشمنان یاد کرده بود و مسئولان حکومتی در ایران هم بارها در سخنرانی‌های خود، شبکه‌های اجتماعی به ویژه فیسبوک و توئیتر را از ابزارهای جنگ نرم با نظام جمهوری اسلامی معرفی کرده‌اند.
با این وجود طی ماه‌های اخیر خبرهایی در مورد پیوستن آیت‌الله خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی، به شبکه فیسبوک منتشر شد.
جرم شمرده شدن لینک دادن به فیس بوک در حالی است که یکی از مسئولان پلیس فتا ۲۰ تیرماه سال ۹۰ عضویت در شبکه را مجاز دانسته بود.
سرهنگ تورج کاظم، معاون مبارزه با جرایم پلیس فتا، درباره عضویت در سایت فیسبوک پیش از این گفته بود: «براساس قانون جرایم رایانه‌ای موضوعی به اسم مجازات افراد به دلیل عضویت در فیسبوک وجود ندارد و حتی اگر افراد از طریق فیسبوک اطلاعاتشان مورد سوء استفاده قرار گیرد و به دادسرای جرایم یارانه‌ای مراجعه کنند، شکایت آنان مورد پیگیری قرار می‌گیرد اما هیچگاه با این افراد به عنوان متهم برخورد نمی‌شود و بر این اساس عضویت در فیسبوک جرم نیست مگر آنکه افراد بخواهند از این فضا سوءاستفاده کنند.»
Sunday, 10 February 2013
We are NOT Indifferent! Free Iranian Journalists Now!
Saturday, 9 February 2013
Secret Mass Executions Resume in Mashhad’s Vakilabad Prison: Several Hundred Prisoners Possibly Executed In Past Four Months
Iran Human Rights, February 3:
According to reports from reliable sources in Iran, as many as 400
prisoners may have been executed in Vakilabad Prison, Mashhad. According
to the sources, there have been secret executions of prisoners taking
place every Wednesday and Sunday, but there are also reports of
executions up to three times a week. No detailed information is
available on the amount of prisoners executed, but at least on one
occasion the number of executions were as high as 50 people. Sources say
as many as 400 prisoners may have been executed in the past four or
five months.
Sources say weekly executions are still taking place.
The information on these executions has been confirmed by two independent sources. Iran Human Rights (IHR) will publish more details when available.
IHR and several other human rights organizations warned in September 2010 about secret mass executions in Vakilabad Prison. According to IHR’s annual reports on the death penalty in Iran, at least 226 prisoners were executed in 2010 and 133 prisoners were executed in 2011. More than 200 additional reported executions were not included in the reports due to lack of details.
Iran saw a temporary halt in executions in late 2011 as a result of international attention on the issue.
IHR urges the international community to react to reports of
secret mass executions in Vakilabad Prison. Mahmood Amiry-Moghaddam, the
spokesperson of IHR said: "We ask the UN to conduct a fact-finding
mission in Iran to urgently investigate reports of mass executions in
Vakilabad Prison."
Sources say weekly executions are still taking place.
The information on these executions has been confirmed by two independent sources. Iran Human Rights (IHR) will publish more details when available.
IHR and several other human rights organizations warned in September 2010 about secret mass executions in Vakilabad Prison. According to IHR’s annual reports on the death penalty in Iran, at least 226 prisoners were executed in 2010 and 133 prisoners were executed in 2011. More than 200 additional reported executions were not included in the reports due to lack of details.
Iran saw a temporary halt in executions in late 2011 as a result of international attention on the issue.
نامه ۳۰ زندانی سياسی در دفاع از حقوق دراويش گنابادی
گروهی از زندانیان سیاسی در نامه ای سرگشاده به رئیس کل دادگستری استان
تهران و رئیس هيئت نظارت و بازرسی بر حفظ حقوق شهروندان، از او خواسته‌اند
«امکان دفاع قانونی در دادگاه صالحه بر اساس قوانین جاری خصوصا آیین دادرسی
کیفری» برای درویشان زندانی فراهم شود.
در این نامه که امضای ۳۰ تن از زندانیان سیاسی را دارد و روز شنبه ۲۱ بهمن در وبسایت کلمه نزدیک به منتقدان حکومت منتشر شده، درباره «بیماری‌ها و مشکلات جسمی متعدد» درویشان گنابادی زندانی هشدار داده شده است.
این گروه از زندانیان سیاسی از علی رضا آوایی، رییس کل دادگستری استان تهران که رئیس هيئت نظارت و بازرسی بر حفظ حقوق شهروندان نیز هست، خواسته‌اند «از ادامه اعمال ظلم و فشار غیر قانونی و خودسرانه بر آقایان دراویش توسط قاضی مربوط ممانعت بعمل آورده، آنان را به بند ۳۵۰ بازگردانده و امکان دفاع قانونی در دادگاه صالحه بر اساس قوانین جاری خصوصا آیین دادرسی کیفری برایشان فراهم شود.»
نام حسن اسدی زیدآبادی، علیرضا بهشتی، عماد بهاور، مصطفی بادکوبه‌ای، مصطفی تاجزاده، محمدصادق ربانی املشی، علیرضا رجایی، عبدالفتاح سلطانی، فیض الله عرب‌سرخی، سعید مدنی، عبدالله مومنی، و محسن میردامادی در میان امضاکنندگان این نامه است.
در این نامه آمده است: «نزدیک به ۱۸ ماه از بازداشت ۷ تن از دراویش، حمیدرضا مرادی سروستانی، مصطفی دانشجو، فرشید یدالهی، امیر اسلامی، افشین کرم‌پور، امید بهروزی، رضا انتصاری می‌گذرد. در طول این مدت آنها بارها در شرایط زندان انفرادی فشار جسمی و روحی تحت بازجویی قرارگرفتند... برخلاف قانون آیین دادرسی کیفری قاضی پرونده ابوالقاسم صلواتی از مطالعه پرونده توسط وکلای متهمان و ایجاد فرصت برای مشاوره و گفت‌وگوی آنان با موکلانشان ممانعت به عمل آورد.»
نویسندگان نامه یادآوری کرده‌اند مطابق قانون تشکیل دادگاه های عمومی و انقلاب، «مدت بازداشت موقت متهم نباید از حداقل مجازات حبس مقرر در قانون برای آن جرم تجاوز نماید».
پیش از این وبسایت «مجذوبان نور»، پایگاه خبری دراویش گنابادی، گزارش کرده بود که هفت تن از دراویش محبوس در بند ۳۵۰ اوین، از شامگاه سه‌شنبه به بندهای امنیتی ۲۰۹ و ۲۴۰ منتقل شده‌اند.
بنابر همین گزارش، این هفت نفر از وکلای دراویش و همچنین مدیران وبسایت مجذوبان نور هستند که با نوشتن نامهای به قاضی صلواتی، نسبت به روند بازداشت و محاکمه خود اعتراض کرده‌اند.
خانواده‌های تعدادی از وکلای دراويش زندانی گنابادی که نزديک به ۱۸ ماه است در بازداشت هستند، می‌گويند ۲۵ روز است از آنها خبر ندارند و پيگيری‌های آنها نتيجه‌ای نداشته است.
به گزارش وبسايت مجذوبان نور، وبسايت خبری دراويش گنابادی وکلای زندانی دراويش از ۲۵ روز پيش از بند ۳۵۰ به بند امنيتی ۲۰۹ زندان اوين منتقل شده‌اند. انتقال آنها به بند امنيتی به‌دليل خودداری‌شان از شرکت در دادگاه صورت گرفته است.
به گزارش فریدم هاوس که ۲۹ شهریورماه سال جاری منتشر شد، وضعیت آزادی‌های مدنی در ایران طی سال‌های اخیر به میزان قابل‌توجهی بدتر شده است.
طبق این گزارش اقلیت‌های مذهبی در ایران از جمله زرتشتیان، مسیحیان، یهودیان، بهائیان، دراویش گنابادی و سنی‌ها مورد تبعیض و آزار واقع می‌شوند و حق برگزاری مراسم مذهبی خود را ندارند.
احمد شهید، گزارشگر ويژه حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران نیز شهریورماه امسال از جمهوری اسلامی خواست به آزادی دیگر ادیان و مذاهب از جمله درويش‌های گنابادی احترام بگذارد.
در این نامه که امضای ۳۰ تن از زندانیان سیاسی را دارد و روز شنبه ۲۱ بهمن در وبسایت کلمه نزدیک به منتقدان حکومت منتشر شده، درباره «بیماری‌ها و مشکلات جسمی متعدد» درویشان گنابادی زندانی هشدار داده شده است.
این گروه از زندانیان سیاسی از علی رضا آوایی، رییس کل دادگستری استان تهران که رئیس هيئت نظارت و بازرسی بر حفظ حقوق شهروندان نیز هست، خواسته‌اند «از ادامه اعمال ظلم و فشار غیر قانونی و خودسرانه بر آقایان دراویش توسط قاضی مربوط ممانعت بعمل آورده، آنان را به بند ۳۵۰ بازگردانده و امکان دفاع قانونی در دادگاه صالحه بر اساس قوانین جاری خصوصا آیین دادرسی کیفری برایشان فراهم شود.»
نام حسن اسدی زیدآبادی، علیرضا بهشتی، عماد بهاور، مصطفی بادکوبه‌ای، مصطفی تاجزاده، محمدصادق ربانی املشی، علیرضا رجایی، عبدالفتاح سلطانی، فیض الله عرب‌سرخی، سعید مدنی، عبدالله مومنی، و محسن میردامادی در میان امضاکنندگان این نامه است.
در این نامه آمده است: «نزدیک به ۱۸ ماه از بازداشت ۷ تن از دراویش، حمیدرضا مرادی سروستانی، مصطفی دانشجو، فرشید یدالهی، امیر اسلامی، افشین کرم‌پور، امید بهروزی، رضا انتصاری می‌گذرد. در طول این مدت آنها بارها در شرایط زندان انفرادی فشار جسمی و روحی تحت بازجویی قرارگرفتند... برخلاف قانون آیین دادرسی کیفری قاضی پرونده ابوالقاسم صلواتی از مطالعه پرونده توسط وکلای متهمان و ایجاد فرصت برای مشاوره و گفت‌وگوی آنان با موکلانشان ممانعت به عمل آورد.»
نویسندگان نامه یادآوری کرده‌اند مطابق قانون تشکیل دادگاه های عمومی و انقلاب، «مدت بازداشت موقت متهم نباید از حداقل مجازات حبس مقرر در قانون برای آن جرم تجاوز نماید».
پیش از این وبسایت «مجذوبان نور»، پایگاه خبری دراویش گنابادی، گزارش کرده بود که هفت تن از دراویش محبوس در بند ۳۵۰ اوین، از شامگاه سه‌شنبه به بندهای امنیتی ۲۰۹ و ۲۴۰ منتقل شده‌اند.
بنابر همین گزارش، این هفت نفر از وکلای دراویش و همچنین مدیران وبسایت مجذوبان نور هستند که با نوشتن نامهای به قاضی صلواتی، نسبت به روند بازداشت و محاکمه خود اعتراض کرده‌اند.
خانواده‌های تعدادی از وکلای دراويش زندانی گنابادی که نزديک به ۱۸ ماه است در بازداشت هستند، می‌گويند ۲۵ روز است از آنها خبر ندارند و پيگيری‌های آنها نتيجه‌ای نداشته است.
به گزارش وبسايت مجذوبان نور، وبسايت خبری دراويش گنابادی وکلای زندانی دراويش از ۲۵ روز پيش از بند ۳۵۰ به بند امنيتی ۲۰۹ زندان اوين منتقل شده‌اند. انتقال آنها به بند امنيتی به‌دليل خودداری‌شان از شرکت در دادگاه صورت گرفته است.
به گزارش فریدم هاوس که ۲۹ شهریورماه سال جاری منتشر شد، وضعیت آزادی‌های مدنی در ایران طی سال‌های اخیر به میزان قابل‌توجهی بدتر شده است.
طبق این گزارش اقلیت‌های مذهبی در ایران از جمله زرتشتیان، مسیحیان، یهودیان، بهائیان، دراویش گنابادی و سنی‌ها مورد تبعیض و آزار واقع می‌شوند و حق برگزاری مراسم مذهبی خود را ندارند.
احمد شهید، گزارشگر ويژه حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران نیز شهریورماه امسال از جمهوری اسلامی خواست به آزادی دیگر ادیان و مذاهب از جمله درويش‌های گنابادی احترام بگذارد.
Subscribe to:
Posts (Atom)